معرفی فلور، شکل زیستی و پراکنش جغرافیایی گیاهان منطقه حفاظت شده شیمبار (استان خوزستان)

منطقه شیمبار یا شیرین بهار با مساحتی معادل 53 هزار هکتار در 45 کیلومتری شمال شرقی مسجد سلیمان و در محدوده بخش اندیکا و در دامنه شمالی دریاچه سد شهید عباسپور در حوزه زاگرسی، ناحیه ایرانی-تورانی قرار دارد. پوشش گیاهی منطقه با پیمایش میدانی در سه فصل زمستان، بهار و تابستان، سال‌های 1391 و 1392 جمع‌آوری و پس از پرس و خشک کردن با منابع فلوری مرتبط با ایران و کشورهای همسایه شناسایی شد. در پژوهش حاضر، تعداد 189 گونه متعلق به 149 جنس و 51 تیره شناسایی شد. بزرگترین تیره‌های گیاهی منطقه، asteraceae با 23 گونه، poaceae با 19 گونه، lamiaceae با 18 گونه، papilionaceae با 18 گونه، rosaceae با 10 گونه، apiaceae با 9 گونه، brassicaceae و caryophyllaceae هرکدام با 8 گونه بودند. ترکیب اشکال زیستی گیاهان منطقه به صورت 13 درصد فانروفیت، 6 درصد کامه‌فیت، 25 درصد همی‌کریپتوفیت، 15 درصد کریپتوفیت و 41 درصد تروفیت است. بیشترین درصد گونه‌ها متعلق به ناحیه ایرانی-تورانی بود.