اثر تغذیه برگی سولفات‌ پتاسیم بر شاخص‌های مورفوفیزیولوژیکی انگور تحت تنش ‌شوری

پتاسیم با تاثیر بر تنظیم اسمزی سلول‌ها و حفظ آماس سلولی نقش مهمی در بهبود تحمل گیاهان در شرایط تنش شوری دارد. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تغذیه‌ برگی کود سولفات‌پتاسیم (0، ‌1.5درصد) بر برخی ویژگی‌های مورفومتری و فیزیولوژیکی انگور بی‌دانه‌سفید تحت تنش شوری کلریدسدیم (0،‌25،‌50 و‌100 میلی‌مولار) بود که بصورت آزمایش فاکتوریل در قالب ‌طرح‌ کاملاً تصادفی در شرایط گلخانه انجام ‌شد. نتایج نشان داد که شوری موجب کاهش ارتفاع‌بوته، تعداد برگ، سطح برگ و رشد مجدد بوته‌ها شد ولی مصرف پتاسیم باعث تعدیل اثرات منفی شوری بر این شاخص‌های مورفومتری شد. همچنین کاربرد پتاسیم ‌1.5درصد باعث پایداری رنگیزه‌های فتوسنتزی در مقایسه با بوته‌های تیمار نشده تحت تنش شوری شد. با افزایش شوری، میزان نشت‌یونی تا شوری 100 میلی‌مولار بدون تیمار سولفات‌پتاسیم به بیش‌ترین مقدار خود (64.2 درصد) رسید. در حالی که تیمار سولفات‌پتاسیم 1.5% باعث کاهش معنی‌دار (p≤ 0.01) میزان نشت‌یونی برگ در بوته‌های تیمار شده با سولفاتپتاسیم 1.5درصد در مقایسه با بوته‌های تیمار نشده با این کود شد. برخلاف قند نامحلول، محتوای قندمحلول و پرولین برگ به عنوان دو تنظیم‌کننده اسمزی در پاسخ به شوری و کاربرد پتاسیم روند افزایشی نشان داده و در شوری100 میلی‌مولار و پتاسیم 1.5درصد به بیشترین مقدار رسید. همچنین کاربرد برگی سولفاتپتاسیم با افزایش غلظت پتاسیم و به دنبال آن تعدیل نسبتna+ /k+ سلولی منجر به افزایش غلظت عناصر نیتروژن، پتاسیم، منیزیم و کلسیم در مقایسه با بوته‌های تیمار نشده با این کود شد.