بررسی ساختارهای زایشی و سلول‌های ویژه‌شده (ایدیوبلاست‌ها) آنها در رقم مضافتی خرما (phoenix dactylifera l. mazafati cultivar)

رقم مضافتی خرما (phoenix dactylifera l. mazafati cultivar) (phoenix یکی از مهم‌ترین ارقام کشت‌شده در استان کرمان به‌ویژه شهرستان بم است. زیست‌شناختی گل، نقش مهمی در فهم تعیین جنسیت و تنظیم آن، روابط تکاملی و فیلوژنتیک تیره خرما و ارتباط آن با تک‌لپه‌ای‌های دیگر و نیز نهان‌دانگان دارد. ساختار گل‌آذین و گل با روش‌های معمول سلول بافت‌شناختی بررسی شدند. رفتار گل‌دهی از نوع pleonanthy است که در آن، با رشد رویشی شاخساره منفرد، انشعابات گلی در زاویه برگ‌ها تشکیل می‌شوند. مراحل اولیه نمو گل‌های نر و ماده هنگامی انجام می‌شوند که هنوز اسپات‌ها نهان هستند و در زاویه دمبرگ‌ها ظاهر نشده‌اند. اسپات‌های ماده کوچک‌تر از نر هستند و گل‌های روشن‌تر دارند. گل‌پوش، سه‌تایی متمایز از هم با ایدیوبلاست‌های فنل‌دار است. در مرکز گل نر، مادگی ابتدایی و در پیرامون مادگی گل ماده آثار پرچم‌های ابتدایی دیده می‌شوند که به تغییر تکاملی از گل‌های نرماده به تک‌جنس و گیاهان دوپایه اشاره می‌کند. لایه مغذی، تک‌هسته‌ای و ترشحی است و تجزیه لایه میانی در مقایسه با تیپ علف‌ هفت‌بند دیرتر و در مراحل اولیه نمو دانه‌های گرده انجام می‌شود. در اطراف رابط بساک، ایدیوبلاست‌های فنل‌دار تمایز می‌یابند که میزان و اندازه آنها در بلوغ افزایش و به محل شکوفایی امتداد می‌یابند. دانه‌های گرده بالغ، کشیده، بیضی و تک شیاری هستند. مادگی، سه‌برچه‌ای جدا است که یکی از برچه‌ها به میوه تمایز می‌یابد و آثار دو برچه دیگر ممکن است همراه میوه بالغ دیده ‌شود. تخمک واژگون، دوپوسته‌ای، دارای اسکلرید و ایدیوبلاست‌های حاوی بلورهای کلسیم اگزالات (رافید) و فنلیک‌ها‌ با اندازه متفاوت است.