تنوع ژنتیکی جمعیت‌هایی از گونه سپستان (cordia myxa l.) در ایران با نشانگر مولکولی cddp

سپستان (cordia myxa l.) از تیره گاوزبانیان (boraginaceae juss.)، گونه دارویی و اقتصادی مهمی است که در نواحی جنوبی ایران می‌روید. این گیاه، مقاوم به شوری و خشکی است و نقش مهمی در جلوگیری از فرسایش خاک ایفا می‌کند. تاکنون به‌دلیل نبود مطالعات، از میزان تنوعات ژنتیکی این گونه در ایران اطلاعاتی در دسترس نبوده است؛ بنابراین، هدف پژوهش حاضر ارزیابی تنوع ژنتیکی جمعیت‌هایی از این گونه در ایران با نشانگر مولکولی cddp است. 25 نمونه از هفت جمعیت از نقاط جنوبی کشور جمع‌آوری شدند و تنوع ژنتیکی آنها با 20 آغازگر cddp ارزیابی شد. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزارهای ntsys، popegen و genalex استفاده شد. از 20 آغازگر، درمجموع، 222 نوار تکثیر شد که 218 نوار و به‌طور میانگین 9/01 درصد برای هر آغازگر، چندشکل (پلی‌مورف) بودند. در تجزیه خوشه‌ای با ضریب تشابه جاکارد با روش upgma، نمونه‌ها درسطح تشابه 38درصد در 4 گروه مجزا طبقه‌بندی شدند. بیشترین مقدار میانگین تنوع ژنتیکی (0/232) برای جمعیت شوش به دست آمد. تجزیه واریانس مولکولی نیز نشان داد که تنوع ژنتیکی درون جمعیت‌ها (70درصد) بیشتر از بین جمعیت‌ها (30درصد) است. پژوهش حاضر توان نشانگر cddp را برای ازریابی تنوع ژنتیکی جمعیت‌های گونه c. myxa اثبات کرد.