بررسی شخصیت و اندیشه‌های عرفانی بایزید بسطامی بر اساس روش استعاره شناختی

هدف نگارندگان این جستار آن بوده تا از رهگذر تحلیل استعاره‌های شناختیِ اقوال بایزید- به عنوان یکی از عرفای پیشرو و برجسته مکتب تصوف عاشقانه- مفاهیم کلیدی در عرفان او را تفسیر و تبیین نمایند و در ضمن آن به برخی ویژگی‌های شخصیت او نیز اشاره کنند. از جمله نتایج این تحقیق آن بوده که کاربرد قلمروهای شراب، آتش و سیل در اقوال وی، تاکید او را بر مساله «فنا» در اندیشه عرفانی وی نشان می‌دهد. همچنین حضور مکرر و چشمگیر قلمرو تجربی «نور» در اقوال بایزید، حاصل تاثیر محیط فرهنگی و اجتماعی زرتشتی روزگار وی بوده است. علاوه بر این، تحلیل استعاره‌های شناختی وی نشان‌‌دهنده تردد او میان اندیشه‌های زاهدانه و عاشقانه تصوف می‌باشد.