سرچشمه‌های فکری رمز و تصویر در معارف بها ولد

بها ‌ولد به منظور بیان تجربههای عرفانی خویش، تصاویر و رمزهای خاص خود را ابداع کرده است. تخیلات مصور شده او را میتوان حاصل حالات و رویدادهای خلوت و به عنوان دریافتی شهودی از عالمی مثال گونه قلمداد کرد که در روان شناسی تجارب عرفانی، از آن به دیدار با خویشتن تعبیر میشود. این جستار در تحلیل و ماهیت شناسی رمزهای بها ولد در معارف و در مسیر شناخت سرچشمه‌های تخییل و خاستگاه‌های جوشش این تصاویر، نشان می‌دهد مبنای تصویرها و رمزهای بها ولد معیت الله با اوست. وی با درک این معیت، به حال اتحاد می‌رسد و با دیدگاهی کل نگر، ضمن تعمیم این حال به جهان بیرون، خوشی و لذت ناشی از آن را نیز به همه عناصر هستی نسبت میدهد. او در حقیقت، مزه گرفتن خود در این تجارب را نموداری از همراهی و یگانگی صانع خاص با مصنوع عام میداند. مستند بها ولد در این باره نظریه‌ای است مبتنی بر کمال که نوعی تکلیف فراگیر از سوی حق برای اجزای هستی است.