ردیابی مقوله‌های آیین نگارش و درست‌نویسی در دانش‌های بلاغی

در هر زبانی مجموعه‌ای از اصول و قواعد برای درست‌نویسی وجود دارد که در سطوح مختلف برای واژه‌گزینی، واژه‌سازی و جمله‌بندی‌ها تنظیم شده است. این قواعد باتوجه‌به ماهیت زبان‌های مختلف شناور است و کاملاً متناسب با ویژگی‌های هر زبانی تدوین می‌شود. در مواجهه با این قواعد سوالی که به ذهن متبادر می‌شود، تامل در پیشینه و سابقة این قواعد در دانش‌های ادبی گذشته است. با تامل در این دانش‌ها مشخص می‌شود اصولی که برای فصیح و بلیغ بودن کلام در بلاغت سنتی مطرح می‌شود، ازنظر ماهیت بیشترین سنخیت و تناسب را با اصول و قواعد نگارشی دارد. در پژوهش حاضر با پرداختن به این مسئله، مشخص شد این مباحث ذیل تعریف فصاحت و بلاغت و به صورت خاص در مبحث عیوب فصاحت و بعضی از مباحث علم معانی قابل بحث است و حتی با عنایت به اصول بلاغی می‌توان الگو و مبنای دقیق‌تری برای قواعد نگارش طراحی کرد.

tracing of the principles of writing methods and orthography in rhetoric

extended abstractintroductionin every language, there is a set of principles and rules concerning orthography, which are regulated on different levels for word selection, word formation and sentence making. these rules are fluid considering the nature of different languages and are compiled entirely in accordance with the characteristics of each language. in facing these rules, the question that comes to mind pertains to deliberation over the background and history of these rules in the foregoing literary knowledge. by pondering upon the knowledge, it becomes clear that the principles which are upheld to make speech articulate and eloquent in traditional rhetoric are, in term of nature, most consistent and harmonious with the principles and rules of writing.many of the subjects discussed in rhetorical sciences, especially semantics, have similarities with other topics of literary sciences, including grammar, stylistics, and writing methods. it is possible to address and pursue some of the viewpoints of literary criticism and even some of the issues posed under the themes of plot elements in the field of semantics as well.