تشخیص واژه‌های مفرد و مرکب از روی دال و ذال

در واژه‌های فارسی دری، همیشه حرف دال یا در آغاز واژه است یا پس از صامت و حرف ذال همواره پس از مصوت قرار می‌گیرد. این قاعده مخصوص واژه‌های بسیط است؛ اما در واژه‌های مرکب حرف آغازینِ بخشِ دوم نمی‌تواند ذال باشد و فقط می‌تواند دال باشد؛ چراکه مصوت ماقبل جزئی از خودِ تکواژ نیست بلکه متعلق به تکواژ پیشین است. بنابر این بخش دوم واژه‌های مرکب تابع همان قاعدۀ واژه‌های بسیط است. بر اساس این قاعده واژه‌های مفردی همچون باذه و نبیذ دارای حرف ذالند و واژه‌های مرکبی همچون پاداش و ستودان دارای حرف دال.