طبلِ باز: یک ابزار و دو کاربرد (با تکیه بر بیتی از شاهنامۀ فردوسی)

این نوشتار کوششی برای دریافت مفهوم دیگری از واژۀ «طبلِ  باز» بوده که در فرهنگ ها وارد نشده است. هرچند که در لغت نامه ها به معنا و کاربرد «طبلِ باز» به عنوان ابزاری برای شکار پرندگان، پرداخته اند، امّا جای گیری این واژه در بیت زیر از شاهنامۀ فردوسی و ابهاماتی که برای شارحان شاهنامه به وجود آورده بود، بهانه‌ای شد که نگارنده جستاری تازه را دربارۀ این واژه پی گیرد و ضمن بررسی معنای مضبوط در واژه نامه ها، با ارائۀ شواهد گوناگون از آثار نظم و نثر متون فارسی و عربی، بیان کند که «طبلِ باز» تنها در شکارگاه استفاده نمی‌ شده است و می توان کاربرد دیگری از این ابزار را در صحنه های نبرد متون حماسی، تاریخی و داستان ها مشاهده کرد. فردوسی می گوید:   چو خورشید بر چرخ بگشاد راز   سپهدار جنگی بزد طبلِ باز