کاربرد سامانه استنتاج فازی برای تخمین عملکرد سیب‌زمینی، یونجه و گندم در شهرکیان

در این پژوهش کارآیی سامانه استنتاج فازی برای پیش‌بینی عملکرد محصولات مهم شهر کیان، استان چهارمحال و بختیاری مورد ارزیابی قرار گرفت و با روش‌های مبتنی بر منطق ارسطویی بولین (روش سنتی) مقایسه شد. برای این منظور پس از نمونه برداری از خاک 21 نقطه مشاهداتی با فواصل یک کیلومتر در یک کیلومتر به روش معمول مطالعات خاکشناسی نیمه تفصیلی، انجام تجزیه های فیزیکی و شیمیایی بر روی آن ها و تعیین میانگین وزنی خصوصیات مزبور تا عمق یک متری خاک، تناسب کمی اراضی به دو روش ریشه دوم (روش سنتی مبتنی بر منطق بولین) و سامانه استنتاج فازی (از طریق محاسبه توابع عضویت کلاس های تناسب اراضی) برای سه محصول گندم، سیب‌زمینی و یونجه تعیین شد. هم‌چنین با استفاده از پارامترهای اقلیمی و بر اساس مدل فائو، تولید پتانسیل محصولات در منطقه مورد مطالعه تعیین شد و در پی آن عملکرد محصول در نقاط نمونه برداری شده، پیش بینی شد. نتایج ارزیابی به دو روش سامانه استنتاج فازی و روش سنتی از طریق مقایسه ضریب تبیین معادلات رگرسیونی بین شاخص اراضی و تولید مشاهده شده (واقعی) در صحرا مقایسه گردید. ضریب تبیین مدل بولین برای کاربری‌های گندم، یونجه و سیب‌زمینی به‌ترتیب برابر با 74/0، 6/0 و 64/0 و برای مدل فازی، به‌ترتیب 75/0، 71/0 و 89/0 به‌دست آمد. نتایج نشان داد که ارزیابی تناسب اراضی به روش سامانه استنتاج فازی، کارآیی بالاتری نسبت به ‌روش مبتنی بر منطق بولین در این منطقه دارد.