ارزیابی عملکرد مدل‌های Arma و Carma در مدل‌سازی بارش سالانه ایستگاه سینوپتیک ارومیه

با توجه به پیچیدگی فرآیندهای هیدرولوژیکی به نظر می رسد روش های چند متغیره با در نظر گرفتن عوامل موٌثر بیشتر، بتواند دقت مدل های سری زمانی و نتایج حاصل از آن‌ها را ارتقا دهد. در واقع، نتایج مدل های چند متغیره با دخالت دادن عوامل موثر دیگر، می تواند نتایج توصیف، مدل سازی و پیش بینی پارامترهای مختلف را بهبود دهد. در این مطالعه، مدل های تک متغیره آرما و چند متغیره خودهمبسته با میانگین متحرک هم زمان آرما (کارما) جهت مدل سازی مجموع بارش سالانه ایستگاه سینوپتیک ارومیه مورد ارزیابی قرار گرفتند. جهت استفاده از مدل های آرما، از سری زمانی مجموع بارش سالانه در دوره آماری (2010-1961) و جهت مدل سازی با استفاده از مدل های  کارما، از سه سری زمانی مجموع بارش سالانه (میلی متر)، متوسط دمای سالانه (درجه سلسیوس) و متوسط سرعت باد (نات) در دوره آماری مذکور استفاده شد. نتایج نشان داد که با دخالت دادن پارامترهای ذکرشده در مدل، دقت مدل سازی افزایش می یابد. به‌طوری‌که در مدل کارما نسبت به مدل آرما، به دلیل ضریب همبستگی بالاتر معادل 960/0 و معیار جذر میانگین مربعات خطای کمتر، معادل 611/21 بین داده های مدل و مقادیر مشاهداتی، نتایج بهتری به دست آمد. هم چنین بر اساس نتایج حاصل، استفاده از مدل های چند متغیره خانواده آرما سبب کاهش میزان خطای مدل به میزان 31 درصد شده است.