ارزیابی عملکرد مدل های مختلف نفوذ تجمعی در کاربری ها وبافت های مختلف خاک با استفاده از شبیه ساز باران

نفوذپذیری از جمله مهمترین متغیرهای فیزیکی خاک ها و داده ای بنیادین در کلیه مدل های بارش و رواناب به منظور تعیین تلفات آب در سطح حوزه های آبخیز می باشد. اما اندازه گیری آن بسیار وقت گیر و پرهزینه بوده به همین دلیل برآورد مقادیر نفوذپذیری خاک ها توسط مدل های مختلف همواره از دغدغه های پژوهشگران بوده است. در این پژوهش به منظور تعیین بهترین معادله نفوذ در سطح حوضه آبخیز امامه، با استفاده از دستگاه شبیه ساز بارش مقادیر نفوذپذیری ناشی از شبیه سازی یک رخداد بارش به مدت 90 دقیقه اندازه گیری و به روش بهینه سازی مربعات خطا، پارامترهای پنج مدل نفوذپذیری کوستیاکوف، گرین امپت، هورتون، سرویس حفاظت منابع طبیعی امریکا (nrcs ) و فیلیپ در چهار کاربری اراضی شامل باغی، کشاورزی، مرتع و آیش و سه کلاس بافت شنی رسی لومی، لومی، شنی لومی محاسبه شد. سپس مقادیر نفوذ تجمعی برآوردی مدل های مختلف با استفاده از 8 آماره مختلف مورد مقایسه قرار گرفت. بررسی نتایج نشان داد که مدل های کوستیاکوف و nrcs بهترین عملکرد را در برآورد دقیق تر مقادیر نفوذ تجمعی در کل حوضه آبخیز داشت و دارای روند پایدارتری در برآورد نفوذ تجمعی در کاربری های مختلف بود. مدل هورتون در رتبه بعدی در کل حوضه قرار گرفت. به طور کلی مدل های تجربی (کوستیاکوف، هورتون و سرویس حفاظت خاک امریکا (nrcs)) در این حوضه عملکرد واقع بینانه تری در برآورد مقادیر نفوذ تجمعی نسبت به مدل های با پایه فیزیکی (مدل های گرین امپت و فیلیپ) از خود نشان دادند.