حساسیت تبخیر و تعرق گیاه مرجع به تغییر در پارامترهای هواشناسی (مطالعه موردی : سنندج و سبزوار)

به منظور تحلیل حساسیت تبخیر و تعرق گیاه مرجع (eto) به تغییرات هر یک از پارامترهای هواشناسی در دو ایستگاه هواشناسی سنندج و سبزوار از داده های ماهانه هواشناسی در دوره آماری 2005-1961 استفاده شد. ابتدا میزان eto در هر ماه و ایستگاه با استفاده از روش فایو- پنمن- مانتیث برآورد شد. سپس مقدار هر یک از پارامترهای هواشناسی شامل میانگین درجه حرارت هوا، سرعت باد، فشار بخار واقعی هوا و تابش خالص در دامنه 20? درصد تغییر داده شدند و میزان تغییر در eto محاسبه گردید. این تغییر هم به صورت انفرادی برای یکایک پارامترها و هم به صورت ترکیبی انجام شد. نتایج نشان داد که در هر دو ایستگاه، هم در مقیاس سالانه و هم در مقیاس ماهانه، بیشترین حساسیت eto مربوط به پارامتر tmean می باشد. در حالی که کمترین حساسیت در هر دو ایستگاه، در مقیاس سالانه و ماهانه، نسبت به پارامتر فشار واقعی بخار هوا (ea) است. در ایستگاه های سنندج و سبزوار و در مقیاس سالانه، افزایش 20 درصد در مقدار متوسط tmean به ترتیب موجب افزایش 23/11 و 68/12 درصد در eto شد. در این دو ایستگاه و در مقیاس زمانی مذکور، 20 درصد افزایش در میانگین ea موجب کاهش eto به اندازه 29/3 (در سنندج) و 53/3 درصد (در سبزوار) گردید. در مقیاس ماهانه نیز همواره سنندج در مقایسه با سبزوار حساسیت کمتری در مقابل تغییرات پارامترهای هواشناسی روی eto نشان داد. در حالت کلی می توان نتیجه گرفت که در دو ایستگاه مورد مطالعه میانگین درجه حرارت هوا بیشترین حساسیت را روی eto داشت.