برازش مدل های مختلف منحنی مشخصه آب خاک بر داده های تجربی در کلاس‌های بافتی متفاوت استان گیلان

برای رشد گیاهان علاوه بر مقدار آب، پتانسیل ماتریک آب خاک نیز دارای اهمیت است. رابطه بین آن دو با عنوان منحنی مشخصه آب خاک بیان می شود. مدل‌های بسیاری برای توصیف منحنی مشخصه آب خاک و برازش بر داده‌های تجربی ارایه شده است اما به ندرت توانایی برازش آن‌ها در خاک‌های مختلف بررسی شده است. در این پژوهش 75 نمونه خاک سطحی و زیرسطحی از استان گیلان به‌صورت دست خورده و دست نخورده جمع‌آوری و بعد از تعیین بافت، به گروه های بافتی تفکیک شدند. مقدار رطوبت در 12 پتانسیل ماتریک مختلف اندازه گیری شد. تعداد 13 مدل معروف و پرکاربرد منحنی مشخصه آب خاک بر داده‌های تجربی برازش داده شدند. دقیق‌ترین مدل یک بار برای کل داده‌ها، یک بار برای هر گروه بافتی و یک بار هم برای هر کلاس بافتی به تفکیک بر اساس معیارهای ریشه میانگین مربعات خطا، ضریب تبیین و میانگین خطا انتخاب شدند. در بین مدل ها مدل بروکس- کوری، کازوگی و گاردنر کمترین دقت را داشتند. این نتایج نشان داد که مدل های دکستر و فردلاند- زینگ با توجه به برتری نسبی در دقت پیش بینی در هرسه گروه کل داده‌ها، گروه‌های بافتی و در بیشتر کلاس های بافتی نسبت به مدل رایج ون گنوختن برای خاک های استان گیلان ارجح هستند. چون تفاوت معنی داری بین دو مدل دکستر و فردلاند- زینگ از نظر برازش انها بر داده های تجربی با توجه به مقادیر ریشه میانگین مربعات خطا و ضریب تبیین وجود نداشت، مدل دکستر نسبت به دیگر مدل‌ها به علت ساد گی شکل معادله برای استان گیلان توصیه می شود.