حذف نیترات از آب زیرزمینی با استفاده از ستون جاذب حاوی رزین Purolite A-400

طراحی مناسب و موفق یک ستون جاذب، مستلزم پیش بینی تغییرات زمانی غلظت جریان خروجی یا همان منحنی رخنه است که با بهره گیری از مدل سازی فرایند جذب امکان پذیر است. به این منظور، آزماییش هایی با عبور جریان محلول های استاندارد با غلظت 75 و 150 میلی گرم در لیتر نیترات و آب آلوده ی یکی از چاه های استان گیلان از ستون جاذب حاوی رزین آنیونی purolite a-400 انجام شد. نمونه برداری از آب خروجی ستون در زمان های مختلف صورت گرفت و غلظت نیترات آن تعیین گردید. پس از انجام آزمایش ها، ویژگی های دینامیکی فرایند جذب با مدل سازی منحنی های رخنه و بهره گیری از مدل های توماس، بوهارت- آدامز، لین- وانگ و ولبورسکا بررسی گردید. مقایسه ی مدل های مذکور نشان داد که هرچند سه مدل اول به لحاظ ساختاری تفاوت داشته و پارامترهای هر یک اطلاعات مفیدی از فرایند جذب در اختیار قرار می دهد، اما نتایج آنها بخوبی بر هم منطبق بوده و از این رو می توان بر مبنای روابط بین آنها پارامترهای هر کدام را بدون نیاز به مدل سازی مجدد، از پارامترهای دو مدل دیگر محاسبه نمود. مدل توماس و به تبع آن دو مدل دیگر در پیش بینی منحنی های رخنه آزمایش ها از موفقیت بیشتری در مقایسه با مدل ولبورسکا برخوردار بوده و توانست در تمام مسیر فرایند با دقت بسیار خوبی غلظت نرمال شده ی نیترات در جریان خروجی از ستون ها را پیش بینی کند. در آزمایش آب زیرزمینی آلوده در بخش های انتهایی منحنی رخنه، از دقت مدل توماس (و دو مدل دیگر) کاسته شده است که دلیل آن وجود یون های سولفات و فسفات در آب ورودی بود.