بررسی عرصه های مناسب پخش سیلاب با استفاده از شاخص هم پوشانی نقشه ها و منطق های بولین و فازی در محیط Gis(مطالعه موردی : حوضه آبخیز پشتکوه)

کنترل سیلاب به منظور استفاده از آب های سطحی و جریان های آبراهه ای در حوضه های آبریز، یکی از مراحل اساسی در مدیریت منابع آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک می باشد. تعیین نقاط مناسب جهت پخش سیلاب ضامن موفقیت پروژه های مربوطه در این زمینه است. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی روش های هم پوشانی لایه ها، منطق های بولین و فازی در تعیین عرصه های پخش سیلاب با استفاده از تکنیک های gis می باشد. بدین منظور 5 لایه اطلاعاتی که شامل شیب، کـاربری اراضی، نفوذپذیری سطـحی، واحدهای کوارترنر و ضخامت آبرفـت بودند، در قالب مدل های ذکر شده تلفیق یافتند. نتایج به دست آمده از مدل های فوق به صورت نقشه های خروجی بودند با عرصه های کنترل اجرایی مقایسه و مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که هم پوشانی عرصه های پیشنهادی به عرصه های کنترل در مدل multi class maps نسبت به سایر مدل های ارزیابی شده، بیشتر بوده و در نتیجه به عنوان بهترین مدل در مکان یابی عرصه های مناسب پخش سیلاب در حوضه آبخیز پشتکوه ایران انتخاب گردید.