بررسی نوسانات عمق آب زیرزمینی در دشت ملایر

مدل سازی نوسانات سطح آب زیرزمینی به عنوان یک سری زمانی دارای پیچیدگی و عدم قطعیت در مولفه های آن است که در این بررسی مطالعه گردید. بدین منظور از متغیرهای زمانی عمق آب زیرزمینی در 22 حلقه چاه پیزومتری و بارش سه ایستگاه باران سنجی در آبخوان دشت ملایر طی 19 سال (1386-1368) استفاده شد. روند در سری داده های ماهانه، فصلی و سالانه یاد شده با اعمال آزمون ناپارامتریک تخمین گر سن (qmed) محاسبه و برمبنای قیود تعریف شده، تفسیر و زمان آغاز شدت و جهت روند با به کارگیری آزمون گرافیکی من کندال انجام شد. مثبت بودن شیب روندها به معنای افت عمق آب زیرزمینی و کاهش حجم ذخایر آبخوان دشت ملایر است. نتایج نشان داد در مقیاس زمانی ماهانه در 5/79 درصد چاه های مورد مطالعه، روند دارای شیب مثبت معنی دار شد. شیب در3/16 درصد مثبت و در 2/4 درصد منفی گردید. در مقیاس زمانی فصلی 7/80 درصد روندها شیب مثبت معنی دار داشت و در 8/14 درصد بقیه شیب مثبت و 5/4 درصد شیب منفی بدست آمد. در مقیاس زمانی سالانه محاسبات نشان داد روند در بیشتر چاههای مطالعه شده (8/81 درصد) روند دارای شیب مثبت معنی دار بود. از 2/18 درصد بقیه 6/13 درصد با شیب مثبت و غیرمعنی دار در 6/4 مابقی با شیب منفی غیرمعنی دار مواجه شدند. در مجموع رفتار روند چاه های پیزومتری در جهت افت عمق آب زیرزمینی است که بیان گر وضعیت نامطلوب حاکم بر آبخوان است.