اثر آلودگی کادمیومی خاک بر برخی شاخص های فیزیولوژیک گیاه بنگدانه (Hyoscyamus niger L) در حضور و عدم حضور ریزجانداران محرک رشد گیاه

چکیده ریزجانداران محرک رشد گیاه به روشهای مستقیم و غیر مستقیم باعث بهبود رشد و عملکرد گیاه می شوند. برای بررسی اثر باکتری های محرک رشد گیاه و قارچ ریشه های آربوسکولار بر برخی شاخص‌های فیزیولوژیک گیاه بنگدانه، آزمایش گلخانه ای به صورت فاکتوریل با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتورهای آزمایش شامل غلظت های مختلف کادمیوم (0، 10، 30 و 100 میلی گرم کادمیوم بر کیلوگرم خاک) و تلقیح میکروبی در سه سطح شاهد، pgpr (ترکیب سودوموناس‌های p. putida، p. fluorescens و p. aeruginosa) و amf (ترکیب میکوریزهای g. mosseae، g. intraradices و g. fasciculatum) اجرا گردید. نتایج نشان داد تیمار های آزمایش، طول ساقه و وزن خشک گیاه را در مقایسه با تیمار شاهد به طور معنی داری (05/0p?) افزایش دادند. همچنین نتایج بدست آمده نشان داد که با افزایش غلظت کادمیوم در خاک از غلظت کلروفیل a،b و میزان نسبی آب برگ (rwc) به طور معنی داری) 05/0p?) کاسته شد. با اینحال در گیاهان تلقیح شده با ریزجانداران محرک رشد افزایش قابل توجهی در کلروفیل a،b و rwc مشاهده شد. مقدار کربوهیدرات‌های محلول و پرولین تحت تنش آلودگی، در گیاهان باکتریایی و قارچی نسبت به گیاهان شاهد به طور معنی داری افزایش یافت. همچنین درصد همزیستی میکوریزی با افزایش کادمیوم در خاک به‌طور معنی‌داری (73% نسبت به cd0) کاهش یافت. چنین استنباط می‌گردد که در شرایط تنش فلزات سنگین می-توان از ریزجانداران محرک رشد بعنوان افزاینده های رشد گیاه بهره برد.