ارزیابی الگویتم توسعه و جهش یافته ازدحام ذرات در بهره‌برداری از سیستم‌های مخزنی

رشد تقاضای آب با کیفیت و کمیت مطلوب، مهندسین و برنامه ریزان را وادار به تفکر و ارائه طرحهای پیشرفته برای بهره برداری بهینه از سیستمهای منابع آب نموده است. روش‌های بهینه سازی فراکاوشی مانند الگوریتم ازدحام ذرات که در این مقاله مورد بررسی قرار گرفته است، از روش‌های نوین مورد بحث در دهه های اخیر می‌باشد. در این تحقیق یک مدل توسعه یافته از الگوریتم ازدحام ذرات بسط داده شد و به همراه الگوریتم ازدحام ذرات با یک مسئله بهینه سازی غیر خطی و مقید سیستم تک مخزنی مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا برای یک دوره پنج ساله سیستم مذکور بهینه‌سازی شد. برای مقایسه نتایج از نرم‌افزار لینگو که یک مدل برنامه‌ریزی غیرخطی می‌باشد، استفاده شده است. مقدار تابع هدف در الگوریتم توسعه یافته تنها 0.12 درصد با بهینه سراسری اختلاف نشان داده است. پس از اینکه تحلیل حساسیت پارامترها و کارآیی الگوریتم در دوره پنج ساله بررسی شد، دوره ده ساله برای بهینه‌سازی انتخاب شد. در این حالت نیز تابع هدف کمتر از 1 درصد با بهینه سراسری اختلاف داشته است. در هر دو حالت نتایج الگوریتم توسعه یافته ازدحام ذرات نسبت به الگوریتم ازدحام ذرات، بهبود یافته و قادر است از بهینه‌های محلی خارج شود. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که الگوریتم توسعه یافته ازدحام ذرات از توانایی بسیار بالایی جهت حل مسائل پیچیده بهره برداری از سیستم های منابع آب برخوردار است.

Evaluating the Developed and Mutated Particle Swarm Algorithm (DMPSO) for Optimal Reservoir Operation

The increasing in consuming water with good quality and quantity has prompted engineers and designers to plan and present the advanced plans for optimal utilization of water resource systems. Heuristic optimization methods such as particle swarm algorithm that is investigated in this paper are among the latest methods that have been widely used in recent decades. In this study, a developed model of particle swarm algorithm was described and the particle swarm algorithm was evaluated with a nonlinear and constrained singlereservoir optimization equation. For this purpose, at the first step the system was optimized for a period of five years. Lingo software, a nonlinear programming model, was used to compare the results. The value of the objective function in the developed algorithm showed only 0.12 differences with the global optimum. After analyzing the sensitivity of the parameters and the efficiency of the algorithm in the fiveyear period, the tenyear period was selected for optimization. In this case, the objective function had less than 1% difference with the global optimum as well. In both cases, the developed particle swarm algorithm gave better results than the particle swarm algorithm, and sticking in local optimizations value could be removed. Therefore, it could be concluded that the developed particle swarm algorithm had a high ability to solve the complex problems of water resources systems operation.