مقایسه اثر سویه وحشی سودوموناس مندوسینا و سویه تراریخت با قابلیت تولید accدآمیناز بالا بر تحریک جوانه زنی بذر و رشد گیاهان گوجه فرنگی و گندم

آنزیم آمینوسیکلوپروپان کربوکسیلات دآمیناز با کاهش تولید اتیلن در گیاه، سبب افزایش رشد می‌گردد. دراین تحقیق، اثر یک سویه تراریخت سودوموناس مندوسینا با توانایی افزایش یافته تولید این آنزیم، بر جوانه‌زنی بذر دو گیاه تک‌لپه و دو‌‌لپه در پتری و نیز تحریک رشد در گلدان بررسی شد. ظروف پتری حاوی بذور گیاهان گوجه‌فرنگی و گندم  به 3 گروه 5 تایی تقسیم شدند.عمق آبیاری کاربردی روزانه 10 میلی لیتر برای هر ظرف و شامل سه تیمار آبیاری با آب مقطر، آب حاوی باکتری وحشی و آب حاوی باکتری تراریخت بوده و به‌تدریج طی 5 روز صورت گرفت. جهت ارزیابی اثر باکتری روی تحریک رشد گندم و گوجه‌فرنگی، جوانه‌های هم‌اندازه انتخاب و در سه گروه گلدان شامل شاهد، تیمار با باکتری وحشی و تراریخت کاشته شدند. پس از گذشت 5 هفته از رشد، سه شاخص طول ساقه، طول ریشه و بیومس بررسی گردیدند. در تیمار بذر، طول ساقه جوانه گوجه‌فرنگی تلقیح شده با باکتری تراریخت (تست)  2±50% بیش از طول ساقه شاهد و 3±31.2% بیش از نمونه تلقیح شده با باکتری وحشی بود. طول ریشه نمونه تست1±28.6% بیش از شاهد و بیومس تست3±34.1% بیش از شاهد بود (p<0/05). در تلقیح جوانه، طول ساقه گوجه‌فرنگی تست در گلدان2±50% بیش از طول ساقه شاهد و1±31.2% بیش از نمونه تلقیح شده با باکتری وحشی بود. طول ریشه تست،4±28.6% بیش از شاهد و بیومس تست نیز3±34.1% بیش ازشاهد بود(p<0/05). باکتری سودوموناس مندوسینا تراریخت به‌صورت معنی‌داری سبب تحریک و افزایش رشد بذر و گیاه از نظر طول ساقه، طول ریشه و بیومس گردید. تمام شاخص‌ها اندازه گیری شده در بذر و گیاه گوجه‌فرنگی بیش از گندم بود.