ارزیابی تثبیت بیولوژیک نیتروژن برخی جدایه‌های ازتوباکتر در محیط کشت جامد و مایع lg به روش کجلدال

روش‌های مختلفی برای اندازه‏گیری تثبیت بیولوژیک نیتروژن وجود دارد که عمدتاً شامل سنجش احیا استیلن، بکارگیری نیتروژن نشان‌دار و روش اختلاف نیتروژن می‌باشند. دقت و حساسیت این روش‌ها متفاوت است، ولی مقدور نبودن بعضی از این روش‌ها در همه آزمایشگاه‌ها ایجاب می‌نماید که از روش‌های ساده‌تر برای ارزیابی مقدار تثبیت نیتروژن استفاده نمود، هرچند برخی از این روش‌ها دقت کمتری دارند. در این تحقیق میزان تثبیت نیتروژن تعدادی جدایه‏ باکتری از جمله جنس ازتوباکتر به روش کجلدال مورد آزمایش قرار گرفت. تعداد 22 جدایه باکتریایی برای انجام آزمایش استفاده شدند. جدایه‏های مورد آزمون در محیط کشت جامد و مایع lg کشت داده شده و تثبیت نیتروژن در کشت‎های جامد و مایع اندازه‌گیری شد. نتایج حاصل از هضم، تقطیر و تیتراسیون (کجلدال) نمونه‎های رشد یافته بر محیط کشت‌ جامد نشان داد بیش‎ترین میزان تثبیت نیتروژن در جدایه‎های 14sp-ш و 14sp2-1 به ترتیب برابر با 261.10 و 258.64 میکروگرم بر گرم محیط کشت و در ته‎نشست محیط کشت مایع در جدایه 14sp-ι، برابر با 80 میکروگرم در میلی‎لیتر به دست آمد. نتایج حاصل از محیط کشت مایع و جامد بیانگر این است که بیش‌ترین میزان نیتروژن در جدایه‎های 14sp-ι و 14sp2-1 متعلق به ازتوباکترکروکوکوم، سودوموناس 35sp-2، و اکروموباکتر 14sp-ш می‎باشد. نتایج به دست آمده در هر دو محیط کشت جامد و مایع همبستگی بالایی (**0.69=r) را نشان داد. به نظر می‎رسد، استفاده از این روش برای غربالگری باکتری‏های کارآمد در تثبیت نیتروژن می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد و از میان جدایه‌های مورد آزمون می‌توان سویه‌های 14sp-ι، 14sp-ш، 14sp2-1، 35sp-2 و 44sp-2 را برای انجام آزمایش‎های گلخانه‌ای و مزرعه‌ای پیشنهاد نمود.