کاربرد و مقایسه توابع انتقالی بین‌المللی برای خاک‌های استان مازندران و آذربایجان شرقی

در این مطالعه قابلیت کاربرد 16 سری از توابع انتقالی ایجاد‌شده توسط محققان مختلف برای تخمین منحنی مشخصه آب خاک (swcc) 57 نمونه خاک از استان های مازندران و آذربایجان شرقی مورد بررسی قرار گرفت. درصد رس، شن، سیلت، جرم مخصوص ظاهری و حقیقی، درصد کربن آلی و عمق نمونه‌برداری به‌عنوان پارامتر های زودیافت و مقدار رطوبت در مکش های مختلف و پارامتر های مدل ون گنوختن و بروکس و کوری به‌عنوان پارامترهای دیریافت خاک در نظر گرفته شدند. مقادیر اندازه گیری‌شده و برآورد‌شده رطوبت در مکش های مختلف با همدیگر مقایسه و  توابع انتقالی توسط شاخص های آماری ارزیابی گردیدند. نتایج نشان داد که درصد رس، کربن آلی و جرم مخصوص ظاهری دارای همبستگی معنی داری با غالب ضرایب منحنی‌های رطوبتی بودند.تابع کمپل و شیوزاوا که تابع انتقالی پارامتریک با متغیر های ورودی درصد رس، شن و جرم مخصوص ظاهری بود با انتگرال جذر میانگین مربعات خطا (irmse  و معیار اطلاعات آکایک aic)) به‌ترتیب (cm^3cm^3) 0.0676 و 3600-و تابع انتقالی پارامتریک مایر و جارویس  با متغیر های ورودی درصد شن، رس، سیلت، کربن آلی و جرم مخصوص ظاهری با irmse و aic به‌ترتیب (cm^3cm^3) 0.2452 و1900-به‌ترتیب بهترین و بدترین نتایج تخمین رطوبت را در دامنه مکش صفر تا 15000 سانتی‌متر داشتند. نتایج این پژوهش نشان داد که می‌توان از برخی توابع انتقالی بین‌المللی جهت تخمین رطوبت برای خاک های ایران استفاده نمود.