بررسی ارتباط بین پدیده انسو و وقوع خشکسالی در ایران

نقش پدیده های جوی – اقیانوسی انسو در وقوع خشکسالی کشور براساس اطلاعات 30 ایستگاه همدید در یک بازه زمانی بلند مدت از بدو تاسیس تا سال 2010 بررسی گردید. از برخی شاخص های انسو (شامل soi، mei، 2+1nino، 3.4 nino، 4nino، noi، tni و pna) به عنوان متغیر مستقل و از شاخص بارش استاندارد (spi) به عنوان متغیر وابسته برای بیان خشکسالی استفاده شد. نتایج حاصل از بکارگیری روش تحلیل همبستگی پیرسون نیز بیان گر ارتباط بین شاخص های اقلیمی انسو و spi بود. بیشترین همبستگی به میزان 43.33 درصد به شاخصsoi  تعلق داشت. همبستگی شاخص های mei، 3.4 nino، 4nino ، noi ، 2+1nino ، tni و pna به‌ترتیب در رتبه های بعدی قرار داشتند. از طرفی، همبستگی خشکسالی نواحی غرب و شمال غرب کشور با شاخص soi بیش از سایر نواحی بود. مقایسه تعداد وقوع خشکسالی در  فازهای گرم (النینو) و سرد (لانینا) انسو نشان داد که تعداد وقوع خشکسالی در فاز لانینا بیش از النینو بود که موید آن است که وقوع فاز النینو منجر به کاهش خشکسالی کشور شده است.