بررسی تاثیر افزودنی‌های دم کردنی بر فعالیت آنتی‌اکسیدانی چای سیاه

چای سیاه مهمترین نوشیدنی دنیاست که ممکن است به تنهایی و یا با افزودنی های مختلف مصرف شود. هدف: این مطالعه به بررسی اثر افزودن غلظت های مختلف (5،1،2/0گرم) برخی از افزودنی های دم کردنی (میخک، دارچین، هل، زعفران و زنجبیل) بر میزان فعالیت آنتی اکسیدانی چای سیاه می پردازد. ظرفیت تام آنتی اکسیدانی با روش فرپ ، ترکیبات فنلی کل با روش فولینسیوکالتو و ترکیبات فلاونوئیدی کل با روش  رنگ سنجی کلرید آلومینیوم، برای عصاره آبی تازه تهیه شده چای و افزودنی ها اندازه گیری شد. در اثر افزودن غلظت های مختلف این افزودنی ها به چای سیاه، بیشترین میزان ظرفیت تام آنتی اکسیدانی(36/9067میکرومول بر لیترفرپ) در اثر افزودن غلظت دو گرم میخک به چای و بیشترین میزان محتوای ترکیبات پلی فنلی کل به ترتیب، در اثر افزودن غلظت نیم گرم میخک (66/1894میلی گرم گالیک اسید بر لیتر عصاره) و نیم گرم زنجبیل (66/1844میلی گرم بر لیتر) اضافه شده به چای سیاه حاصل گردید. همچنین بیشترین میزان محتوای ترکیبات فلاونوئیدی کل به ترتیب در اثر افزودن غلظت های دو گرم زعفران (93/728 میلی گرم کوئرستین بر لیتر) و نیم گرم میخک (16/678 میلی گرم بر لیتر) به چای سیاه بدست آمد. چای به دلیل حضور ترکیبات فنلی و فلاونوئیدی در آن منبع مناسبی برای تامین آنتی اکسیدان های طبیعی بدن می باشد و اضافه نمودن افزودنی های بکاربرده شده در این تحقیق، موجب افزایش فعالیت آنتی اکسیدانی چای سیاه گردید، که در مجموع تاثیر افزودن میخک بارزتر از سایر فزودنی ها بود.