امکان سنجی تولید بستنی فراسودمند بر پایه فیبر قهوه سبز و دانه‌های کفیر

بستنی‌های تخمیری یکی از انواع دسرهای لبنی نوین می‌باشد. هدف از انجام این تحقیق استفاده از کفیر و فیبر قهوه سبز در فرمولاسیون بستنی فراسودمند و بررسی خصوصیات فیزیکی شیمیایی، حسی و رئولوژیکی محصول بود. نمونه‌های تولیدی از نظر اسیدیته، ph، عدد پر‌اکسید، درصد حجم‌افزایی، ویسکوزیته، رنگ سنجی (شاخص‌های روشنایی، قرمزی و زردی)، ‌و خواص حسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. برای این منظور ابتدا دانه‌های کفیر در محیط تهیه شده از شکر قهوه‌ای با بریکس 12 درجه که هر روز تعویض شده، کشت داده شد. بعد از این زمان دانه‌های کفیر (25.5 گرم) با آب مقطر استریل شسته شده و با 225 میلی‌لیتر از محیط تخمیر با بریکس 12 تلقیح شدند. سپس دما‌های  °c20 و    °c37، زمان‌های 24 ساعت و 48 ساعت برای تخمیر کفیر انتخاب شدند. بعد از این مرحله مقادیر 0.5، 1، 1.5 و 2 درصد فیبر قهوه سبز به تیمارهای بستنی اضافه شدند، تیمارهای بستنی بعد از فرمولاسیون در فواصل زمانی روز صفرم، هفتم، چهاردهم و بیست‌و‌یکم نگهداری مورد آزمون قرار گرفتند و در سه تکرار ارزیابی شدند. نتایج ارزیابی‌ها نشان داد که استفاده از فیبر قهوه سبز و همچنین افزایش زمان نگهداری با زمان 48 ساعت و دمای °c 37 در فرمولاسیون بستنی، اسیدیته و ویسکوزیته را افزایش داد. همچنین ph ، شاخص‌های روشنایی، قرمزی و زردی همچنین درصد حجم‌افزایی به طور معنی‌‌داری  (0.05≥p) کاهش یافت. نهایتا بستنی تخمیر شده حاوی 0.5 درصد فیبر قهوه سبز و دانه‌های کفیر تخمیر شده در دمای  °c20 و زمان 24 ساعت به عنوان بستنی فراسودمند و بهینه از نظر خواص حسی انتخاب گردید.