جداسازی و کشت سلول‌های اسپرماتوگونی گاو و بررسی اثر فاکتور رشد اپیدرمال بر تعداد سلول‌ها، اندازه کلونی‌ها و میزان زنده‌مانی اسپرماتوگونی

زمینه مطالعاتی: فاکتور رشد اپیدرمال می تواند باعث افزایش تعداد سلول ها، اندازه کلونی‌ها و میزان زنده‌مانی سلولهای بنیادی اسپرماتوگونی گردد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر فاکتور رشد اپیدرمال بر تعداد سلول ها، اندازه کلونی‌ها و میزان زنده‌مانی اسپرماتوگونی انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه سلول‌های اپیتلیوم لوله‌های منی‌ساز از بیضه گوساله با استفاده از مراحل هضم آنزیمی و dsa لکتین جداسازی شدند. ماهیت سلول‌ها علاوه بر ریخت‌شناسی و فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، از طریق نشانگرهای اختصاصی oct4 و ویمنتین در سلول‌های کلونی و سرتولی تایید شدند. برای تعیین شرایط مناسب کشت و غنی‌سازی سلول‌ها، تعلیق سلولی حاوی سلول‌های بنیادی به صورت هم کشت با سلول سرتولی و افزودن غلظت‌های متفاوت از فاکتور رشد egf کشت داده شد. در طول 2 هفته دوره کشت، میزان کلونیزاسیون، با میکروسکوپ نوری اندازه گیری شد. در آخرین مرحله، این سلولها در محیط in vitro منجمدذوب شدند تا درجه خلوص و قدرت زیست سلول‌های بنیادی ارزیابی شود. نتایج: در بررسی سطح به صورت کلی، در تیمار با غلظت 50 نانوگرم egf افزایش سطح تغییر معنی‌دار بود (05/0>p )، در بررسی کلونی‌های با قطر بزرگتر از 114/0 میلی‌متر (± se)، افزایش قطر کلونی‌ها در غلظت 50 نانوگرم معنی‌دار بود (05/0>p )، اما در اندازه کلونی‌ها در شمارش روز آخر تغییر معنی‌داری در هیچ کدام از گروه های آزمایشی دیده نشد (05/0