محاسبه نسبت بهینه پوشش ریسک برای نهاده ذرت وارداتی صنعت طیور ایران

زمینه مطالعاتی: میزان تولید گوشت مرغ و تخم مرغ کشور در طی سالیان گذشته سیر صعودی را تجربه کرده است. تولید و توزیع فرآورده‌های صنعت طیور نیازمند تامین نهاده‌های مورد نیاز آن است که از مهم‌ترین این نهاده‌ها می‌توان به نهاده ذرت اشاره کرد. بخش اعظمی از ذرت مورد نیاز کشور از طریق واردات تامین می‌شود. با توجه به تاثیر مستقیم نوسان قیمت ذرت بر قیمت محصولات نهایی صنعت طیور و با در نظر گرفتن میزان واردات آن‌ و ریسکی که وارد‌کنندگان و تولیدکنندگان در بازارهای نقدی با آن مواجهند، شرکت در بازار‌های آتی جهانی یا راه اندازی یک بازار آتی در ایران به عنوان ابزار پوشش ریسک، نقش قابل توجهی در ایجاد اطمینان نسبت به درآمدهای مورد انتظار و کاهش نوسان قیمت نهاده‌ها و محصولات در واحدهای تولیدی و همچنین بهبود رفاه مصرف‌کنندگان دارد. با شرکت در این بازارها سوالی که به وجود می‌آید این است که چه مقدار از خرید باید به صورت آتی باشد که این همان نسبت بهینه پوشش ریسک است. هدف: از همین رو هدف اصلی این مطالعه محاسبه نرخ پوشش ریسک می‌باشد که با دو الگوی حداقل واریانس (mv) و میانگین-واریانس (ev) انجام یافته است. روش کار: به این منظور از داده های ماهانه قیمت‌های نقدی و آتی ذرت و نرخ ارز در بازه زمانی فروردین 1388 تا اسفند 1392 استفاده شده است. این داده‌ها از گمرک جمهوری اسلامی ایران، بورس شیکاگو و بانک مرکزی ایران به دست آمده‌اند. نتایج: نتایج نشان می‌دهند در صورت خرید 79 درصد از ذرت مورد نیاز به صورت آتی 57 درصد از ریسک قیمتی آن کاهش می‌یابد. در صورت ورود نرخ ارز به مدل‌ها، نسبت پوشش ریسک به میزان زیادی افزایش می‌یابد، و در صورتی که ابزار‌های مدیریتی پوشش ریسک افزایش نیابد کارایی این نسبت‌ها کاسته می‌شود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج پیشنهاد می‌شود شرکت در بازار‌های آتی بین‌الملل و نیز ایجاد یک بازار آتی در داخل کشور به عنوان یک ابزار پوشش ریسک مد نظر وارد‌کنندگان و سیاست‌مداران کشور قرار گیرد.