مقایسه نرخ آبستنی حاصل از روش های مختلف همزمانی فحلی و تخمک ریزی در گاومیش خوزستانی

هدف: مطالعه حاضر به بررسی نرخ آبستنی حاصل از تلقیح در زمان معین پس از همزمانی موج فولیکولی و تخمک-ریزی با روش های اوسینک + سیدر و کوسینک+ سیدر در مقایسه با تلقیح پس از مشاهده فحلی در برنامه سلکت سینک + سیدر پرداخت. روش کار: در این تحقیق تعداد 42 گاومیش سیکلیک، در مراحل نامشخص چرخه فحلی، به طور تصادفی در سه گروه قرار گرفتند. 1) گروه اوسینک + سیدر (14= n)، تزریق gnrh در روز صفر و 9 ، pgf2? در روز 7 و سیدرگذاری از روز صفر تا 7. گاومیش های این گروه16ساعت بعد از دومین تزریق gnrh تلقیح شدند.2) گروه کوسینک + سیدر (14= n)، روز صفر سیدرگذاری و تزریق gnrh، روز 7 تزریق pgf2? همزمان با خارج کردن سیدر و روز 9 همراه با دومین تزریق gnrh تلقیح مصنوعی انجام شد. 3) گروه سلکت سینک + سیدر(14= n)، تیمارهای هورمونی این گروه همانند دو روش قبلی بوده با این تفاوت که دومین تزریق gnrh وجود نداشته و تلقیح دام ها به دنبال مشاهده فحلی به مدت 3 روز انجام گرفت. نتایج: نرخ آبستنی در گروه اوسینک + سیدر (53/12 ± 57/28?)، کوسینک + سیدر (87/13 ± 50?) و در گروه سلکت سینک + سیدر (53/12 ± 57/28?) تفاوت معنی داری با یکدیگر نداشتند. نتیجه گیری نهایی: به طور خلاصه می توان نتیجه گیری کرد که پروتکل کوسینک + سیدر با توجه به اینکه به طور غیرمعنی دار نرخ آبستنی بالاتری نسبت به دو روش دیگر ایجاد کرده و عدم نیاز به تشخیص فحلی و نیروی کارگر کمتر در مقایسه با دو روش دیگر برتری دارد.