مقایسه اثرات افزودن دو ترکیب مختلف عنصر روی در جیره غذایی بر روی مقادیر این عنصر در سرم و سم اسب های عرب

این مطالعه به منظور بررسی مقایسه ای میزان جذب سولفات روی و اکسید روی و تاثیر آنها بر مقدار روی سرم خون ودر بافت سم اسب های عرب انجام گرفت. 18 راس اسب عرب نر 6-3 ساله با شرایط مدیریتی و تغذیه ای یکسان انتخاب شدند. اسب ها در سه گروه شش راسی تقسیم شدند. گروه اول ( شاهد) فقط جیره معمول را دریافت نمودند ولی در گروه دوم (گروه اکسید روی) علاوه بر جیره معمول روزانه مکمل اکسید روی و در گروه سوم (گروه سولفات روی) ترکیب سولفات روی به مدت 2 ماه در جیره اضافه گردید. در روز صفر (قبل از شروع اضافه نمودن مکمل) و روزهای 30 و 60 از تمامی اسب ها از طریق ورید وداج 10 میلی لیتر نمونه خون اخذ شده و سرم جداسازی شد و مقداری از بافت سم نمونه گیری شد. مقادیر روی در نمونه ها با روش جذب اتمی اندازه گیری گردید. تغییرات میانگین غلظت روی در سرم و سم در گروه شاهد از روز صفر تا 60 معنی دار نبود ولی در گروه اکسید روی در سرم معنی دار (026/0 p=) و در سم غیر معنی دار بود در حالی که در گروه سولفات روی در هر دو مورد افزایش معنی داری داشت (به ترتیب 001/0 p= و 011/0 p=). در روز 30 افزایش میزان این عنصر در سرم و سم در هر دو گروه تیمار قابل توجه نبود. در روز 60 هر دو ترکیب باعث افزایش معنی دار سطح سرمی شده بودند (002/0 p=) ولی تغییرات مقدار روی در سم فقط در گروه سولفات روی قابل توجه بود (026/0 p=). در گروه های تیمار با افزایش روی در سرم مقدار آن در بافت سم نیز افزایش نشان داد که ارتباط بین آنها در هر دو گروه معنی دار بود (به ترتیب 908/0 r= ، 006/0 p= و 980/0 r= ، 001/0 p=). نتیجه نهایی اینکه افزودن اکسید روی و سولفات روی در جیره غذایی اسب به مدت بیشتر از یک ماه باعث افزایش غلظت سرمی روی می شود و فقط ترکیب سولفات روی در این مدت مقدار روی بافت سم را افزایش می دهد. لذا با توجه به نقش عنصر روی در سیستم ایمنی، فعالیت بسیاری از آنزیم ها، استحکام سم، افزایش شفافیت و جلای پوست و بسیاری از نقش های حیاتی دیگر، مکمل های حاوی روی و بخصوص سولفات روی در جیره غذایی اسب برای مدت بیشتر از یک ماه توصیه می شود.