بررسی اثر برخی عوامل موثر بر تلفات گوساله های ماده و تلیسه ها در سنین مختلف بین تولد تا اولین زایش

این مطالعه به منظور برآورد نرخ مرگ ومیر حیوانات ماده تا سن 760 روزگی و شناسایی عوامل مخاطره آمیز موثر بر آن انجام شد. اطلاعات مربوط به 52311 گوساله ماده از 50 گله در استان اصفهان، طی سال های 1377 تا 1388 در شش دوره سنی شامل 1 تا 30 روزگی، 31 تا 180 روزگی، 181 تا 365 روزگی، 366 تا 760 روزگی و 1 تا 450 روزگی و کل دوره (1 تا 760 روزگی) مورد بررسی قرار گرفت. در هر دوره تنها گوساله هایی که در شروع دوره زنده بودند، درنظر گرفته شد. همچنین رکورد مربوط به گوساله هایی که قبل از اتمام دوره به صورت اختیاری کشتار شده و یا به گله دیگری انتقال داده شدند از مجموع داده ها خارج گردید. مدل رگرسیون لجیستیک به همراه اثرات سال ، گله، فصل تولد، شکم زایش، سخت زایی، دوقلوزایی و وزن تولد بصورت متغیر پیوسته خطی و توان دو مورد استفاده قرار داده شد. نرخ مرگ ومیر در شش دوره سنی مذکور، به ترتیب 17/2، 42/3، 98/1، 17/4، 20/8 و 40/12 درصد بدست آمد. شکم زایش اثر ناچیزی بر مرگ ومیر گوساله ها در سنین بالا داشت و هیچ نوع ارتباطی میان گروه اسپرم و فراوانی مرگ ومیر مشاهده نشد. فراوانی مرگ ومیر به طور معنی داری(05/0 > p) در گوساله های حاصل از زایش های غیرطبیعی و سخت در اکثر دوره های سنی بالاتر بود. نرخ مرگ ومیر گوساله ها در ماه اول پس از تولد در گوساله های متولد شده در فصل پاییز بالاتر از فصل زمستان بود. بر اساس نتایج مطالعه حاضر وزن گوساله در زمان تولد بعنوان عامل مهمی در زنده مانی گوساله حتی تا سن نزدیک به زایمان حیوان مطرح می باشد.