بررسی کارآیی روش ها و الگوهای مختلف مصرف پروبیوتیک بر کیفیت لاشه و میزان اکسیداسیون چربی و پروتیین گوشت بلدرچین ژاپنی

چکیده در پژوهش حاضر کارآیی مصرف پروبیوتیک با روش های مختلف، بر کیفیت لاشه و میزان بازدارندگی اکسیداسیون چربی و پروتیین لاشه بلدرچین ژاپنی بررسی شده است. پروبیوتیک مورد استفاده محصول شرکت تجاری پروتکسین (protexin, somerset, uk) بود. تعداد 336 قطعه جوجه یک روزه بلدرچین ژاپنی در هفت گروه آزمایشی و هر گروه شامل چهار تکرار (12 پرنده در هر تکرار) به شرح زیر قرار داده شدند: گروه اول (شاهد) پروبیوتیک دریافت ننمود. گروه های دوم و سوم (الگوهای متوالی) پروبیوتیک را در سراسر دوره پرورش، به ترتیب همراه خوراک و آب آشامیدنی دریافت نمودند. گروه های چهارم و پنجم (الگوهای متناوب2) پروبیوتیک را با برنامه دو روز دریافت - دو روز عدم دریافت، به ترتیب همراه آب آشامیدنی و خوراک استفاده نمودند. گروه های ششم و هفتم (الگوهای متناوب4) پروبیوتیک را با برنامه یک روز دریافت - چهار روز عدم دریافت، به ترتیب همراه آب آشامیدنی و خوراک مصرف کردند. میزان پروبیوتیک استفاده شده برای گروه های خوراکی در مرحله آغازین (روزهای 14-1) 150 گرم در تن و در مرحله پایانی (روزهای 35-15) 100 گرم در تن خوراک بود. میزان پروبیوتیک مصرفی در روش آب آشامیدنی، نصف این مقدار در روش خوراکی بود. در پایان دوره پرورش، تفاوت معنی داری در وزن لاشه گروه های مختلف مشاهده نشد. درصد ماده خشک لاشه با مصرف پروبیوتیک افزایش نشان داد (05/0p < )، اما در بین الگوهای مختلف هر روش تفاوت معنی داری مشاهده نشد. الگوهای مختلف مصرف پروبیوتیک اثر معنی داری بر درصد عصاره اتری، پروتیین و خاکستر در ماده خشک لاشه نداشتند. الگوی متوالی روش خوراکی منجر به کاهش معنی دار اکسیداسیون چربی نمونه تازه لاشه در مقایسه با گروه شاهد شد (01/0p < ). بین الگوها و روش های مختلف مصرف پروبیوتیک، تفاوتی در میزان کاهش اکسیداسیون چربی در نمونه تازه مشاهده نشد. تمامی گروه های مصرف کننده پروبیوتیک به جز گروه متناوب4 روش خوراکی، کاهش معنی دار اکسیداسیون پروتیین لاشه را نشان دادند (01/0p < ).