تاثیر استفاده از پودر آنتی‌بادی اختصاصی زرده تخم‌مرغ (IgY) علیه اشرشیاکلی، بر ایمنی مخاطی روده و الگوی الکتروفورتیک پروتیین خون جوجه‌های گوشتی

چکیدهآزمایش حاضر به منظور مطالعه اثر پودر آنتی‌بادی اختصاصی زرده تخم‌مرغ (igy) علیه اشرشیاکلی 80k:78o، بر نحوه پاسخ‌های ایمنی مخاطی و تغییرات الگوی الکتروفورتیک خون جوجه‌های گوشتی آلوده با اشرشیاکلی طراحی گردید. جهت تهیه پودر آنتی بادی، تعداد 40 قطعه مرغ تخم گذار لگهورن 36 هفته، با باکتری مورد آزمون ایمونیزه گردیده و پس از جمع آوری تخم مرغ ها برای یک دوره زمانی 12 هفته، igy با بهره گیری از روش استخراج بخش محلول در آب از زرده تخم مرغ ها جداسازی و لیوفیلیزه گردید. تعداد 280 قطعه جوجه گوشتی هفت روزه به طور کاملاً تصادفی به پنج تیمار (چهار گروه آلوده شده با اشرشیاکلی و یک گروه غیر آلوده، به عنوان گروه کنترل منفی)، چهار تکرار و چهارده مشاهده در هر تکرار تقسیم گردیدند. در روز هفتم همه جوجه ها به جز گروه کنترل منفی با 5/0 میلی لیتر محیط کشت حاوی cfu/ml 109 اشرشیاکلی 80k:78o به روش خوراکی آلوده گردیدند. این عمل در روزهای 14 تا 21 با 1 میلی لیتر از همان محیط کشت برای هر یک از جوجه‌ها انجام پذیرفت تا جمعیت اشرشیاکلی مدفوع به حدود cfu/g 105 رسید. سپس سطوح مختلف آنتی‌بادی از روز 21 تا 42، در قالب یک طرح کاملاً تصادفی به چهار گروه آلوده عرضه گردید. چهار گروه آلوده شده با اشرشیاکلی، جیره های با انرژی و پروتیین مشابه را که با سطوح صفر (کنترل مثبت)، 1/0 ، 2/0 و 4/0 درصد آنتی‌بادی اختصاصی مکمل شده بودند دریافت نمودند. گروه کنترل منفی نیز جیره پایه مشابه و بدون افزودن آنتی‌بادی را دریافت کردند. نتایج بیان‌گر آن است که چالش گوارشی جوجه‌های گوشتی با اشرشیاکلی 80k:78o سبب گردید تا شمارش اشرشیاکلی ایلیومی، غلظت iga سرمی و مخاطی (siga)، غلظت‌های پروتیین سرمی کل وگلوبولین‌ها به طور معنی‌داری افزایش یابد. پس از سه هفته مصرف سطوح مختلف آنتی‌بادی اختصاصی، جمعیت اشرشیاکلی ایلیومی و غلظت siga در گروهایی که سطوح 2/0 و 4/0 درصد آنتی‌بادی اختصاصی را دریافت داشته بودند، به طور بسیار معنی‌داری (01/0 > p) پایین‌تر از دیگر گروه‌های آلوده بود. حال آن که غلظت iga سرمی و نسبت آلبومین به گلوبولین تنها در سطوح حاشیه‌ای به ترتیب کاهش (36/0=p) و افزایش (20/0=p) یافتند. لذا یافته‌های حاضر این احتمال را تقویت می‌نماید که در پی مصرف سطوح بالای آنتی‌بادی اختصاصی و کاهش غلظت واسطه‌های التهابی، نسبت آلبومین در سرم افزایش یافته و پروتیین‌های سرم به جای آنکه در مسیر‌های التهابی به کارگرفته شوند می‌توانند به سوی مسیرهای متابولیکی هدایت شده و عملکرد تولیدی پرنده آلوده به عوامل پاتوژن را به نحو موثری تحت تاثیر قرار دهند.