کاهش اثرات سمی آفلاتوکسین بر صفات تولیدی، غلظت پروتیین و لیپیدهای خون و جمعیت باکتریایی دستگاه گوارش جوجه های گوشتی تغذیه شده با نانوزیولیت

چکیده به منظور بررسی اثر سطوح مختلف نانوزیولیت بر کاهش مسمومیت آفلاتوکسین در جوجه های گوشتی، آزمایشی در قالب طرح کاملاً تصادفی با 336 قطعه جوجه خروس گوشتی سویه راس در 6 تیمار و 4 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل یک تیمار شاهد (فاقد آفلاتوکسین) و پنج جیره غذایی آلوده به سطح ppm5/0 آفلاتوکسین و حاوی سطوح مختلف نانوزیولیت (صفر، 25/0، 5/0، 75/0 و 1 درصد) بودند. پرندگان تغذیه شده با جیره آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزیولیت در دوره رشد و کل دوره پرورش کمترین افزایش وزن و بیشترین ضریب تبدیل غذایی را در مقایسه با سایر تیمارهای آزمایشی داشتند (05/0p < ). مصرف خوراک جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزیولیت در دوره رشد وکل دوره پرورش بطور معنی داری کمتر از تیمار شاهد بود (05/0p < ). تغذیه جوجه های گوشتی با جیره آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزیولیت سبب کاهش معنی دار وزن ترکیبات لاشه و راندمان لاشه قابل طبخ نسبت به تیمار شاهد شد (05/0p < ). جوجه های گوشتی تغذیه شده با خوراک آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزیولیت بطور معنی داری غلظت پروتیین کل، کلسترول، آلبومین و تری گلیسرید سرم کمتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (05/0p < ). افزودن نانوزیولیت به جیره های غذایی آلوده سبب افزایش غلظت این فراسنجه های خونی شد. گرچه تاثیر تیمارهای آزمایشی بر جمعیت کل باکتری ها و باکتری های اسیدلاکتیک معنی دار نبود اما افزودن نانوزیولیت به جیره های آلوده به آفلاتوکسین سبب کاهش جمعیت کل باکتری ها و افزایش جمعیت باکتری های اسیدلاکتیک شد. تیمارهای حاوی نانوزیولیت بطور معنی دار جمعیت باکتری های کلی فرم کمتری نسبت به جیره آلوده به آفلاتوکسین فاقد نانوزیولیت داشتند (05/0p < ). بنابراین استفاده از نانوزیولیت در جیره جوجه های گوشتی سبب کاهش اثرات منفی آفلاتوکسین بر صفات تولیدی آن ها شد.