بررسی ارزش غذایی دانه جو و دانه برخی حبوبات خام و برشته شده به روشهای in vivo و in vitro

چکیده این پژوهش به منظور بررسی ترکیب شیمیایی و ارزش غذایی دانه های جو، ماشک و گاودانه به حالت خام و برشته با روش های برون تنی (in vivo)، آزمایشگاهی (in vitro) انجام شد. برای این منظور از شانزده راس گوسفند نر نژاد مهربان برای آزمایش های برون تنی و سه راس گوسفند فیستوله دار برای آزمایش های in vitro استفاده شد. برشته کردن دانه ها در دمای 120 درجه سانتیگراد به مدت 10 دقیقه با هیترهای گازسوز صورت گرفت. ترکیب شیمیایی جو، ماشک و گاودانه تحت اثر برشته کردن بجز در مورد ماده خشک اختلاف معنی داری نداشت. قابلیت هضم مواد مغذی، مواد متراکم برشته شده به روش برون تنی جز در مورد ماده خشک و ماده آلی از نظر آماری دارای اختلاف معنی دار (05/0p < ) بود. تفاوت موجود در قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی تعیین شده به روش آزمایشگاهی بین دانه های خام و برشته از نظر آماری معنی دار نشد. روش آزمایش بر قابلیت هضم ماده خشک اثر معنی دار داشته ولی قابلیت هضم ماده آلی تحت تاثیر شیوه آزمایش قرار نگرفت. ضرایب همبستگی بین دو برون تنی و آزمایشگاهی برای ماده خشک و ماده آلی به ترتیب برای جو 92 و 90 برای ماشک 95 و 85 و برای گاودانه 97 و 93 بود که بیانگر دقت مناسب و کافی در انجام آزمایشات قابلیت هضمی میباشد. بنابراین می توان از روش آزمایشگاهی به دلیل سرعت و سادگی آن در برآورد ارزش غذایی استفاده کرد.