مطالعه تاثیر سطوح مختلف الیاف موثر فیزیکی در جیره پیش از زایش گاوهای هلشتاین بر مصرف ماده خشک، فعالیت جویدن و عملکرد شیردهی

چکیده به منظور مطالعه اثر سطوح مختلف الیاف موثر فیزیکی (pendf) در جیره های غذایی گاوهای دوره انتقال، تعداد 18 راس گاو هلشتاین با میانگین وزن 72/44 ± 06/791 کیلوگرم و 6 ± 23 روز مانده به زایش مورد انتظار در قالب طرح کاملاً تصادفی مورد استفاده قرار گرفتند. جیره های مورد آزمایش پیش از زایش شامل سه سطح الیاف موثر فیزیکی بالا (64/26 درصد، تیمار 1)، متوسط (31/23 درصد، تیمار 2) و کم (98/19 درصد، تیمار 3) بودند، که این تفاوت ها با تغییر مقدار منابع علوفه ای جیره (یونجه و ذرت سیلویی) و جو ایجاد شد. جیره گاوها پس از زایش یکسان بود. مصرف ماده خشک گاوهای آزمایشی در پیش (07/12، 29/14 و 89/12 کیلوگرم در روز به ترتیب برای تیمارهای 1، 2 و 3) و پس از زایش (41/17، 03/19 و 72/18 کیلوگرم در روز به ترتیب برای تیمارهای 1، 2 و 3) با کاهش مقدار الیاف موثر تفاوت معنی داری را در بین تیمارها نشان داد (05/0 > p). میزان تولید شیر (09/0 > p) و پروتیین شیر (07/0 > p) با کاهش مقدار الیاف موثر فیزیکی تمایل به معنی داری داشتند، ولی تغییری در مقدار چربی شیر مشاهده نشد. با کاهش سطح pendf، کل زمان جویدن در روز بر حسب دقیقه به ازای هر کیلوگرم مصرف ماده خشک و دیواره سلولی مصرفی (001/0 > p) کاهش چشمگیری داشت. نتایج این آزمایش نشان داد که کاهش در الیاف موثر فیزیکی با هدف افزایش مصرف ماده خشک و به دنبال آن بهبود توازن انرژی بدن در دوره پیش از زایش قابل توصیه است ولی نباید به اندازه ای باشد که باعث کاهش در مصرف ماده خشک شود.