ارزیابی فراسنجه‌های کیفی اسپرم منجمد-یخ گشایی شده خروس در رقیق‌کننده حاوی اسیدآمینه ال-سیستئین

زمینه مطالعاتی: ذخیره انجمادی سلول ها و بافت ها در یک وضعیت دمایی باعث ایجاد وقفه موقت در فعالیت های حیاتی آن‌ها می شود. فرآیند انجماد اسپرم، فاکتورهای غشائی ازجمله سیالیّت، نفوذ پذیری و ترکیبات لیپیدی را تحت تاثیر قرار داده و منجر به کاهش توانایی باروری اسپرم می شود. هدف: این آزمایش به‌منظوربررسی اثر افزودن سطوح مختلف اسید آمینه ال-سیستئین (صفر، 2.5، 5 و 7.5 میلی مولار) به رقیق کننده منی در نگهداری طولانی‌مدت اسپرم منجمد خروس انجام گرفت. روش کار: در این طرح از 8 قطعه خروس نژاد راس با سن 30 هفتگی استفاده شد. اسپرم گیری دو بار در هفته از طریق مالش پشتی-شکمی انجام گرفت. پس از انتقال نمونه های منی به آزمایشگاه و ارزیابی اولیه، نمونه های استاندارد (حداقل 75 درصد اسپرم متحرک، 80 درصد اسپرم زنده و حداکثر 10 درصد اسپرم ناهنجار) باهم مخلوط شده و پس از رقیق سازی با تیمار های موردنظر، پایوت های حاوی اسپرم با روش انجماد دومرحله‌ای منجمد و داخل نیتروژن مایع نگهداری شد و سپس با استفاده از نرم افزار کاسا فراسنجه های موردنظر اندازه گیری شدند. برای بررسی اثر سیستئین در ماندگاری اسپرم خروس (به مدت یک ماه) ارزیابی نمونه‌ها دو بار و بافاصله 15 روز انجام گرفت. نتایج: نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که عملکرد اسپرم در روز 30 نسبت به‌روز 15 کاهش یافت. همچنین رقیق کننده های حاوی 2.5 میلی مولار سیستئین بهترین عملکرد را ازنظر درصد زنده مانی، تحرک کلی و پیش رونده در بین سایر تیمارها و گروه کنترل داشتند و تفاوت معنی داری مشاهده شد (0.05>p). در بین سطوح مختلف آمینواسید سیستئین، سطح 5 میلی مولار بهترین عملکرد را ازلحاظ سلامت و یکپارچگی غشاء اسپرم داشت. سطح 7.5 میلی مولار سیستئین کمترین درصد ناهنجاری را داشت. نتیجه گیری نهایی: نتایج حاصل از این مطالعه پیشنهاد می کند که سیستئین موجب بهبود کیفیت منی منجمد خروس می شود و می توان اسپرم خروس را با استفاده از سیستئین به مدت طولانی تری منجمد و نگهداری کرد.