بررسی اثر فرآورده‌های فرعی انار (روغن و پوست انار) بر تولید گاز متان در شرایط برون تنی

زمینه مطالعاتی:  افزودن برخی ترکیبات به جیره نشخوارکنندگان می تواند تولید متان را در شکمبه کاهش دهد. هدف: هدف از انجام این آزمایش بررسی اثر فرآورده های انار (روغن خالص انار و پودر پوست انار) بر تولید گاز متان شکمبه ای تحت شرایط برون تنی بود. روش کار: سوبسترای خوراکی پایه حاوی مخلوطی از یونجه خشک و کنسانتره بود که با نسبت 60 به 40 با هم مخلوط شدند. در آزمایش اول روغن انار به میزان 2، 4 و 6 درصد ماده خشک سوبسترا و در آزمایش دوم پودر پوست انار به میزان 2.5، 5 و 7 درصد ماده خشک سوبسترا به محیط کشت اضافه شد. تخمیر آزمایشگاهی با استفاده از مایع شکمبه و محیط کشت بی هوازی (منک و استینگاس 1988) در بطری های با حجم 120 میلی لیتر انجام گردید. محیط کشت بی هوازی (30 میلی لیتر) و ماده تلقیحی (10 میلی لیتر) درون هر بطری 120 میلی لیتری حاوی 200 میلی گرم سوبسترای خوراکی پایه ریخته شد. میزان تولید گاز در ساعت های 2، 4، 6، 8، 12، 16، 24، 48، 72 و 96 و میزان گاز دی اکسید کربن و متان پس از 24 ساعت انکوباسیون تعیین گردید و داده ها با نرم افزار آماری sas و با رویه glm در قالب طرح کامل تصادفی آنالیز شد. نتایج: نتایج آزمایش اول نشان داد استفاده از روغن انار میزان تولید گاز شکمبه ای را در ساعت های مختلف  تحت تاثیر قرار نداد و فراسنجه های هضم، انرژِی قابل متابولیسم و قابلیت هضم ماده آلی نیز تحت تاثیر تیمارهای مختلف قرار نگرفت.  استفاده از 6 درصد روغن انار میزان تولید متان را بطور معنی داری کاهش داد (p<0/05) در حالی که مقادیر کمتر آن تاثیر معنی داری بر تولید گاز متان نداشت. در آزمایش دوم استفاده از پودر پوست انار به میزان 5 و 7.5 درصد ماده خشک مقدار گاز تولیدی شکمبه را  در ساعت های 48، 72 و 96 انکوباسیون بطور معنی داری کاهش داد. همچنین درصد گاز متان تیمارهای حاوی پوست انار در مقایسه با تیمار شاهد بطور معنی داری کاهش یافت (p<0/05) اما تولید متان بین تیمارهای حاوی غلظت های مختلف پوست انار تفاوتی نداشت. نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج حاصله افزودن فرآورده های فرعی انار می تواند تولید گاز متان و اتلاف انرژی را تا حد زیادی در شکمبه کاهش دهد.