اثر مغز میوه بلوط بر فعالیت باکتری‌ها، قارچ‌ها و جمعیت پروتوزوآی شکمبه بز نجدی و گوسفند عربی

زمینه مطالعاتی: مغز میوه بلوط به عنوان منبع انرژی در تغذیه دام نشخوار کننده استفاده می شود و تانن آن فعالیت میکروارگانیسم های شکمبه را تحت تاثیر قرار می دهد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر مغز میوه بلوط بر جمعیت و فعالیت هضمی باکتری ها، قارچ ها و جمعیت پروتوزوآی شکمبه بز نجدی و گوسفند عربی انجام گرفت. روش کار: بدین منظور 6 راس بز نجدی و 6 راس گوسفند عربی ( با میانگین وزن 2 ± 35) برای 28 روز با جیره های آزمایشی حاوی مغز میوه بلوط و بدون مغز میوه بلوط (شاهد) تغذیه شدند. نتایج: ناپدید شدن ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی توسط باکتری‌های شکمبه بز تیمار شاهد در زمان های 24، 48 و72 ساعت بیشتر از تیمار بلوط بود (p<0/05). ناپدید شدن ماده خشک، الیاف نامحلول در شوینده خنثی و الیاف نامحلول در شوینده اسیدی توسط قارچ های شکمبه بز و گوسفند بین تیمار شاهد و بلوط در زمان های 3 و 6 روز تفاوت معنی داری داشت (p<0/05). پتانسیل تولید گاز کاه گندم، پارتشینینگ فاکتور، تولید توده میکروبی، راندمان توده میکروبی و ماده آلی واقعا هضم شده توسط باکتری ها و قارچ های شکمبه گوسفند و بز در تیمار شاهد و تیمار بلوط اختلافی نداشتند (p>0/05). ماده آلی واقعاً هضم شده در تیمار شاهد بالاتر از تیمار بلوط بود (p<0/05). میزان پارتشینینگ فاکتور توسط قارچ های شکمبه گوسفند در جیره حاوی بلوط بالاتر از بز شد و ماده آلی واقعاً هضم شده توسط قارچ های شکمبه بز در جیره شاهد بالاتر از گوسفند بود (p<0/05). جمعیت کل پروتوزوآ و گونه هولوتریش تیمار بلوط در گوسفند و بز کاهش یافت (p<0/05). جمعیت باکتری ها و قارچ های شکمبه تیمار شاهد بز نسبت به تیمار شاهد گوسفند بیشتر بود. نتیجه گیری نهایی: استفاده از 63 درصد مغز میوه بلوط منجر به کاهش جمعیت، ناپدید شدن مواد مغذی، فراسنجه های تخمیری باکتری ها و قارچها و کاهش جمعیت پروتوزوآی شکمبه در گوسفند عربی و بز نجدی شد همچنین نتایج، تحمل بیشتر بزها نسبت به تانن های جیره در مقایسه با گوسفند را نشان داد.