تجزیه و تحلیل ژنتیکی تولید شیر با دو مدل تابعیت ثابت و تصادفی در گوسفند کردی شیروان

زمینه مطالعاتی: زنده مانی بره و به دنبال آن افزایش وزن تولد تا زمان از شیرگیری تحت تاثیر تولید شیر میش می باشد. تعیین مقدار تولید شیر میش ها اطلاعاتی را در مورد بهبود مدیریت مناسب و استراتژیهای تغذیه ای برای میش ها و بره ها در اختیار قرار می دهد. هدف: این تحقیق با هدف تجزیه و تحلیل ژنتیکی رکوردهای روزآزمون تولید شیر در گوسفند کردی شیروان انجام شد. روش کار: داده های مورد استفاده در این پژوهش شامل 1124 رکورد روزآزمون تولید شیر حاصل از 250 راس میش ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند کردی شیروان بود که از اردیبهشت تا مرداد ماه سال 1391 جمع آوری شده بودند. این رکوردها با مدل های تابعیت ثابت و تصادفی با استفاده از نرم افزار wombat مورد تجزیه و تحلیل ژنتیکی قرار گرفتند. نتایج: میانگین تولید شیر روزانه میش های این گله 0.380 کیلوگرم برآورد شد. میانگین وراثت پذیری تولید شیر با مدل های تابعیت ثابت و تصادفی به ترتیب 0.04 و 0.07 برآورد شد. در مدل تابعیت تصادفی حداکثر میزان وراثت پذیری مربوط به روز 14 (0.18) و حداقل میزان آن مربوط به روز 84 (0.006) بود. وراثت پذیری تولید شیر در نیمه اول بالاتر از نیمه دوم شیردهی بود. همبستگی ژنتیکی بین تولید شیر روزهای شیردهی در دامنه 0.942  تا 0.999 بود. همبستگی محیط دائمی بین روزهای شیردهی در دامنه 0.409  تا 0.999  بود. همبستگی های ژنتیکی افزایشی و محیط دائمی این صفت در روزهای شیردهی مجاور بیش از روزهای دور از هم بود. نتیجه گیری نهایی: با توجه به وراثت پذیری پایین صفت تولید شیر، بهبود شرایط محیطی پرورش، سبب افزایش عملکرد تولید شیر حیوانات در سطح گله خواهد شد.