استراتژی‌های تعیین ژنوتیپ انتخابی گاوهای ماده در برنامه‌های انتخاب ژنومی با شبیه‌سازی جمعیت گاو شیری

زمینه مطالعاتی: افزودن اطلاعات ژنوتیپی و فنوتیپی گاوهای ماده به جمعیت مرجع، راهبردی سودمند در افزایش میزان صحت و کاهش اریب برآورد ارزش اصلاحی ژنومی ارزیابی شده است. هدف: مطالعه حاضر تاثیر بکارگیری داده های ژنومی گاوهای ماده در جمعیت مرجع توسط استراتژی های متفاوت انتخاب، تعداد افراد ژنوتیپ شده و وراثت پذیری بر صحت و اریبی ارزش اصلاحی ژنومی را در جمعیت تایید مورد بررسی قرار داد. روش کار: پس از ایجاد جمعیت اولیه، جمعیت های ثانویه و اصلی به صورت روش چهار مسیری مشابه به نژادی گاو شیری شبیه سازی شد. سپس تعداد متفاوتی از گاو ماده (2500، 5000 و 10000 ماده) جهت افزودن به جمعیت مرجع حاوی 5000 گاو نر برتر تعیین ژنوتیپ گردید. دو سطح وراثت پذیری متوسط (0.3) و پایین (0.05) به طور مستقل در این مطالعه درنظر گرفته شد. نتایج: انتخاب گاوهای ماده جهت ژنوتیپ کردن با درنظر گرفتن صحت برآورد ارزش اصلاحی (ah و att)، ضمن صحت بالاتر، میانگین مربعات خطا و اریب کمتری را نسبت به انتخاب بدون درنظر گرفتن صحت (h و tt) نشان دادند. انتخاب گاوهای ماده با روش att، به طورکلی برای دو صفت منجر به بیشترین افزایش صحت برآورد ارزیابی ژنومی در محدوده 0.123 تا 0.215 شد. به دنبال آن روش های r و tt به ترتیب بیشترین افزایش صحت ارزیابی ژنومی را داشتند. بدین صورت افزایش صحت در محدوده 0.117 تا 0.204 در روش r و 0.113 تا 0.196 در روش tt مشاهده شد. تعیین ژنوتیپ گاوهای ماده با حداکثر ارزش اصلاحی (ah و h) منجر به کمترین صحت و بیشترین خطا و اریب گردید. با افزایش تعداد گاوهای ماده ژنوتیپ شده، mse و اریب کمتر شد. متوسط ضریب رگرسیون tbv بر روی dgv در همه روش های مورد مطالعه از 1.12 با 2500 گاو ماده به 1.08 با 10000 ماده برای صفت با وراثت پذیری متوسط رسید. نتیجه گیری نهایی: در میان روش های مورد بررسی در این مطالعه افراد موجود در دو دامنه توزیع ارزش اصلاحی با حداکثر صحت کاندیداهای خوبی از افراد جامعه جهت تعیین ژنوتیپ و قرارگیری در جمعیت مرجع به نظر می رسند و اطلاعات بهتری را برای پیش بینی افراد نسل بعد با هر نوع سطح ژنتیکی فراهم می کنند.