تاثیر استفاده از جیره های لیپوژنیک در مقایسه با گلوکوژنیک در گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، عملکرد تولیدی و ph شکمبه‌ای در دوره انتقال

زمینه مطالعاتی: به‌منظور بررسی اثر استفاده از مواد خوراکی لیپوژنیک در مقایسه با گلوکوژنیک در گاوهای هلشتاین بر خوراک مصرفی، عملکرد تولیدی و ph شکمبه‌ای در دوره انتقال، 24 راس گاو هلشتاین چند شکم زایش (1 تا 3 شکم زایش) مورد آزمایش قرار گرفتند. روش کار: گاوها بر اساس شکم زایش بلوک‌بندی شده و بصورت تصادفی به سه تیمار تقسیم‌بندی شدند. تیمارها بترتیب در قبل از زایش به‌شرح زیر بودند: 1)100 درصد جو بعنوان منبع غله در کنسانتره (بدون تفاله چغندرقند، جیره گلوکوژنیک)، 2)75 درصد جو بعنوان منبع غله (به‌همراه 25 درصد تفاله چغندرقند، جیره لیپوژنیک پایین) و 3)50 درصد جو بعنوان منبع غله (به‌همراه 50 درصد تفاله چغندرقند، جیره لیپوژنیک بالا) که این درصدها در پس از زایش نیز رعایت شدند. نتایج: خوراک مصرفی و انرژی مصرفی روزانه در قبل و بعد از زایش در تیمار لیپوژنیک پایین بیشترین بود (p<0.01). خوراک مصرفی بر اساس درصد وزن بدن در قبل از زایش با افزایش سطح تفاله چغندرقند در جیره‌ها افزایش یافت و در پس از زایش نیز در تیمار لیپوژنیک پایین بیشترین بود (p<0.01). در تیمار لیپوژنیک بالا تولید شیر، درصد و تولید پروتئین شیر کاهش ولی درصد چربی شیر افزایش یافت (p<0.01). تولید لاکتوز شیر در تیمار لیپوژنیک بالا کمترین بود (p<0.05). ph شکمبه در پس از زایش در تیمار گلوکوژنیک پایین‌ترین بود (p<0.05). نتیجه گیری نهایی: باتوجه به نتایج این آزمایش بنظر می‌رسد با جایگزینی 25 درصد تفاله چغندر‌قند با جو (جیره لیپوژنیک پایین) در جیره‌های دوره انتقال می‌توانیم عملکرد بهتر و سلامت شکمبه ای بیشتری در این دوره داشته باشیم.