تاثیر سطوح مختلف محدودیت خوراکی در ابتدا و انتهای دوره پرورشی بر عملکرد اقتصادی و شاخص آسیت در جوجه‌های گوشتی

زمینه مطالعاتی: بررسی محدودیت شدید خوراکی دراثر کمبود ویا شرایط نوسانات قیمتی نهاده‌های خوراکی که می‌تواند تاثیر منفی بر رشد و بازده اقتصادی گله‌ گوشتی داشته باشد. هدف: این آزمایش به منظور بررسی اثر شدت محدودیت خوراکی در ابتدا و انتهای دوره پرورش جوجه های گوشتی بر عملکرد و شاخص آسیت انجام شده است. روش کار: تعداد 1000 قطعه جوجه یکروزه سویه راس مخلوط نر و ماده در قالب طرح کاملا تصادفی به 8 گروه آزمایشی با 5 تکرار تقسیم شدند. گروه های آزمایشی عبارت بودند از: 1) گروه شاهد با جیره آزاد و کامل، 2) گروه 8 ساعت محدودیت خوراک روزانه از 9 تا 24 روزگی، 3) گروه 16 ساعت محدودیت از 9 تا 21 روزگی، 4) گروه 24 ساعت محدودیت (بصورت یک روز درمیان)  از 9 تا 18 روزگی و سایر گروه های آزمایشی: 5) گروه10درصد محدودیت، 6) گروه 20 درصد محدودیت، 7) گروه 30 درصد محدودیت و 8) گروه 40 درصد محدودیت (از 22 تا 35 روزگی). نتایج: بررسی های آماری نشان داد که گروه های دارای محدودیت خوراک 16 و 24 ساعت، در هفته سوم دارای مصرف خوراک و وزن بدن کمتر نسبت به گروه شاهد بوده اند (p<0/05) و مصرف خوراک و وزن بدن در گروههای 20، 30 و 40 درصد محدودیت در هفته چهارم نسبت به شاهد پایین تر بود (p<0/05)، اما وزن این گروهها در هفته پنجم تفاوتی با گروه شاهد نداشت (p>0/05). در طول پرورش پایین ترین مصرف خوراک درگروه 24 ساعت محدودیت مشاهده شد (p<0/05)؛ در حالیکه گروه 24 ساعت شاخص بازده تولید بالاتری داشت، اما تفاوت معنی داری بین گروه های آزمایشی، در رشد و وزن بدن، ضریب تبدیل خوراکی و شاخص بازده اروپایی مشاهده نشد (p>0/05)؛ در انتهای دوره پرورش، هیچگونه تفاوت معنی داری بین گروههای آزمایشی در هماتوکریت و شاخص آسیت دیده نشد (p>0/05). تفاوت معنی‌داری بین گروههای آزمایشی درغلظت آنزیم کبدی لاکتات دهیدروژناز مشاهده نشد. نتیجه‌گیری نهایی: بنظر می رسد با توجه به مصرف خوراک پایین تر و رشد جبرانی صورت پذیرفته و نیز شاخص اروپایی، گروه محدودیت 24 ساعت دارای عملکرد بهتری نسبت به سایر گروههای آزمایشی بوده است.