بررسی تاثیر جیره‌های حاوی سطوح مختلف مغز بلوط بر هضم، تخمیر و تجزیه‌‌‌‌پذیری شکمبه ای گاو و گاومیش در خوزستان

زمینه مطالعاتی: مغز بلوط حاوی 55 درصد نشاسته است که می توان از آن به عنوان منبع انرژی، در تغذیه دام نشخوار کننده در کنسانتره استفاده کرد. هدف: هدف از این مطالعه، بررسی اثر جیره های آزمایشی حاوی سطوح صفر، 15.80، 31.58 و 47.37 درصد مغز میوه بلوط بر فراسنجه های تجزیه پذیری، تخمیری و قابلیت هضم آزمایشگاهی در گاو هلشتاین و گاومیش رودخانه ای خوزستان بود. روش کار: میوه بلوط در سطوح صفر، 15.80، 31.58 و 47.37 درصد در جیره (تنظیم شده بر طبق جداول احتیاجات غذایی گاو) گاو و گاومیش استفاده شد. روش های تولید گاز، تلی و تری و کیسه گذاری شکمبه ای برای تعیین هضم، تخمیر و تجزیه پذیری این جیره های آزمایشی مورد استفاده قرار گرفت. نتایج: میزان قابلیت هضم ماده خشک و ndf در گاو و گاومیش در تیمار حاوی 31.58 درصد مغز بلوط بالاترین مقدار بود (p<0/05). صرف نظر از نوع جیره آزمایشی، قابلیت هضم ماده خشک در گاو و گاومیش تفاوت معنی داری نداشت (p>0/05)، اما قابلیت هضم ndf در گاومیش بالاتر از گاو (75.96 در برابر 65.53 درصد) بود (p<0/05). بدون توجه به نوع دام، بیشترین پتانسیل تولید گاز مربوط به تیمارهای حاوی مغز بلوط بود (p<0/05). مقدارpf ، تولید توده میکروبی، راندمان توده میکروبی و همچنین ماده آلی واقعا هضم شده بین جیره های حاوی مقادیر مختلف مغز بلوط متفاوت نبود (p>0/05). بخش کند تجزیه (b)، پتانسیل تجزیه پذیری (pd) و تجزیه پذیری موثر (ed) در تیمار حاوی 31.58 درصد مغز بلوط در گاو و گاومیش بالاترین مقدار بدست آمد (p<0/05). بخش سریع تجزیه (a)، بخش کند تجزیه (b)، نرخ تجزیه (c)، پتانسیل تجزیه‌پذیری (pd) و تجزیه‌پذیری موثر(ed) در گاو و گاومیش متفاوت نبود (p>0/05). نتیجه گیری نهایی: با توجه به نتایج این آزمایش میتوان نتیجه گرفت که مغز میوه بلوط تا 31.58 درصد، به دلیل بهبود شرایط تخمیری شکمبه در شرایط آزمایشگاه، می تواند در جیره گاو هلشتاین و گاومیش خوزستانی استفاده شود اما در این زمینه نیاز به مطالعات بیشتری می باشد.