اثر استفاده از سطوح مختلف روغن هسته انار در جیره بر خصوصیات لاشه، ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های گوشت بره‌های پرواری

زمینه مطالعاتی: روغن هسته انار غنی از اسیدهای چرب غیر اشباع با چند پیوند دوگانه بوده و می تواند بهبود ترکیب اسیدهای چرب در تولیدات دامی را سبب شود. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثر استفاده از روغن هسته انار در جیره بر ویژگی های لاشه، ترکیب شیمیایی و ویژگی‌های کیفی گوشت بره‌های پرواری‌ انجام شد. روش کار: در این پژوهش از بیست‌ و یک راس بره‌ نر پرواری نژاد سنجابی سه تا چهار ماهه با میانگین وزن اولیه 2.6±27.5 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی مشتمل بر سه تیمار و هفت تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره فاقد روغن هسته انار (شاهد) و جیره‌های حاوی 2.0 و 4.0 درصد روغن هسته انار بودند. به منظور بررسی خصوصیات لاشه و ویژگی‌های گوشت، در پایان دوره آزمایش از هر گروه چهار راس دام کشتار شد. نتایج: تغذیه بره ها با جیره حاوی 2.0 درصد روغن هسته انار افزایش معنی دار وزن دستگاه گوارش را به دنبال داشت (p<0/05). تفاوت معنی‌داری در وزن قطعات لاشه در بین تیمارها مشاهده نشد. وزن کبد در بره‌های تغذیه‌شده با جیره حاوی 4 درصد روغن هسته انار به‌طور معنی‌داری افزایش یافت (0p<0/05). درصد چربی عضله راسته در بره‌های تغذیه شده با جیره حاوی 4 درصد روغن هسته انار تمایل به افزایش داشت (0.05=p)؛ اما سایر ترکیبات شیمیایی عضلات ران و راسته تحت تاثیر خوراندن سطوح مختلف روغن هسته انار قرار نگرفت. شاخص رنگ قرمز (a*) در عضله ران و شفافیت رنگ گوشت (l*) در عضله راسته بره‌های تغذیه‌شده با جیره حاوی 4 درصد روغن هسته انار به‌طور معنی داری افزایش یافت (p<0/05). درصد افت وزنی ناشی از پخت و نیروی برشی جهت تعیین تردی گوشت تحت تاثیر استفاده از روغن هسته انار در جیره قرار نگرفت. نتیجه گیری نهایی: استفاده از روغن هسته انار تا سطح 4 درصد در جیره هیچ‌گونه تاثیری بر ویژگی های لاشه و ترکیب شیمیایی عضلات ران و راسته نداشت؛ اگر‌چه سبب بهبود فراسنجه های رنگ گوشت شد.