استفاده از روش in situ برای مقایسه ضرایب تبدیل پروتیین خام به پروتیین قابل‌متابولیسم در پودر ضایعات کشتارگاهی، دانه سویای تفت داده شده و پودر ماهی

زمینه مطالعاتی: برای بررسی تعیین ضریب تبدیل پروتیین خام به پروتیین قابل‌متابولیسم در ارزشیابی پروتیین از روش‌های متفاوتی استفاده می‌شود. هدف: این تحقیق به‌منظور مقایسه ضریب تبدیل پروتیین خام به پروتیین قابل‌متابولیسم  در پودر ضایعات کشتارگاهی طیور، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی با استفاده از روش کیسه‌های‌ نایلونی و محاسبات مربوط به آن انجام گرفت. روش کار: سه راس گوسفند نر نژاد قزل دارای فیستولای شکمبه ای در قالب طرح مربع لاتین چرخشی استفاده شد و بخش‌بندی پروتیین نمونه‌های پودر ضایعات کشتارگاهی براساس سیستم کرنل نیز بیان شد. نتایج: بخش پروتیین قابل‌تجزیه (a+b) در پودر ضایعات کشتارگاهی، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی به‌‌ترتیب 76.6، 98.2 و 79.2 درصد بود (p<0/05). پروتیین قابل‌متابولیسم  محاسبه شده به‌ترتیب 25.59، 23.97 و 48.53 درصد و ضریب تبدیل پروتیین خام به پروتیین قابل‌متابولیسم  به ترتیب 0.45، 0.63 و 0.70 برای پودر ضایعات کشتارگاهی طیور، دانه سویای تفت داده شده و پودرماهی بود. همچنین علی رغم اینکه پروتیین خام پودر ضایعات کشتارگاهی حدود 18 درصد بیشتر از پروتیین خام دانه سویای تفت داده شده بود، اما میزان ضریب تبدیل آن به پروتیین قابل‌متابولیسم  کمتر از 0.5 بود که نشان از بازدهی کم استفاده از پروتیین در این خوراک دارد. نتیجه‌گیری نهایی: نتایج این آزمایش نشان داد؛ کاهش میزان نیتروژن نامحلول در شوینده اسیدی پودر ضایعات کشتارگاهی با استفاده از روش های فرآوری، ممکن است وضعیت پروتیین قابل‌متابولیسم آن را بهبود بخشد و در نتیجه دسترسی به پروتیین توسط دام و قابلیت متابولیسم آن را افزایش دهد.