تاثیر سم‌زدایی و امنیت غذایی تفاله سیب بر میزان سم ایمیداکلوپراید، تولید و ترکیبات شیر و قابلیت هضم درون تنی مواد مغذی در بزهای شیرده مهابادی

زمینه مطالعاتی: میزان بقایای سموم و آفت‌کش‌ها در برخی خوراک‌های دام و طیور در ایران به نظر بیشتر از حد مجاز است. هدف: این پژوهش به‌منظور بررسی اثر فرآوری‌های مختلف تفاله سیب بر میزان سم ایمیداکلوپراید باقی‌مانده در تفاله سیب، تولید و ترکیب شیر و قابلیت هضم درون تنی مواد مغذی بزهای شیرده مهابادی مصرف‌کننده جیره‌های حاوی مقادیر بالای تفاله سیب(28.68 درصد در ماده خشک) انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه از 30 راس بز شیرده نژاد مهابادی بالغ تازه‌زا با میانگین وزن زنده 5 ± 55 کیلوگرم با 5 تیمار آزمایشی و 6 تکرار در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل جیره غذایی حاوی تفاله سیب بدون فرآوری (گروه شاهد)، تفاله سیب پرتو تابی شده با ماکروویو، تفاله سیب فرآوری شده با دو ترکیب تجاری جاذب و غیرفعال کننده سموم ( به ترتیب به میزان 50 g/d به ازای هر راس و یک kg/t تفاله سیب) و تفاله سیب فرآوری شده با یک ترکیب تجاری اسیدی‌کننده بودند. نتایج: نتایج نشان داد که بیشترین میزان سم ایمیداکلوپراید موجود در تیمارهای مختلف مربوط به گروه شاهد (4.86 ppm) بود. فرآوری به‌منظور کاهش اثر سموم قارچی سبب افزایش معنی‌دار تولید شیر نسبت به گروه شاهد شد(kg/d1.47). .نتایج این تحقیق نشان داد که افزودن ترکیبات جاذب سموم تاثیری روی ترکیبات مختلف شیر نداشت اما میزان ضرایب گوارش‌پذیری ماده خشک، ماده آلی و پروتئین خام در تیمارهای 2 و3 به‌طور معنی‌داری (p<0/05) افزایش بافت. نتیجه‌گیری: به‌طورکلی ترکیبات جاذب و غیرفعال کننده سموم در جیره‌های دارای سطوح بالای تفاله سیب مقادیر سم ایمیداکلوپراید را کاهش داده و علاوه بر تضمین سلامتی و افزایش کارایی تولید شیر، سبب تولید محصول سالم‌تری می‌گردد.