مقایسه اثر سطوح مختلف نانوسلنیوم بر قابلیت هضم و فراسنجه های تخمیری میکروارگانیسم‌های شکمبه گوسفند و بز

زمینه مطالعاتی: ذرات کوچک تر نانو، فعال‌تر از ذرات بزرگ تر هستند. اهمیت سلنیوم برای میکروارگانیسم‌های شکمبه به طور کامل مشخص نشده است. هدف: آزمایش حاضر به منظور بررسی اثر نانوسلنیوم بر فعالیت جمعیت کامل میکروارگانیسم‌ها، باکتری‌ها و قارچ‌های جدا شده از مایع شکمبه گوسفند و بز انجام گرفت. روش کار: در این آزمایش، مقادیر صفر، 2/0، 4/0 و 6/0 میلی‌گرم در کیلوگرم نانوسلنیوم به یک جیره پایه استاندارد گوسفند و بز افزوده شد و قابلیت هضم و تخمیر جیره‌ها در آزمایشگاه با استفاده از مایع شکمبه گوسفند و بز اندازه‌گیری شد. نتایج: بالاترین قابلیت هضم ماده خشک و الیاف نامحلول در شوینده خنثی (ndf) جیره آزمایشی در گوسفند و بز، مربوط به مقدار 6/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم بود که بیشتر از شاهد بود (05/0>p). صرف‏نظر از سطح نانوسلنیوم، قابلیت هضم ماده خشک و ndf توسط میکروارگانیسم‌های گوسفند بیشتر از بز بود. صرف نظر از نوع دام، قابلیت هضم ماده خشک و ndf، با افزایش مقدار نانوسلنیوم، افزایش یافت (05/0p<). پتانسیل تولید گاز توسط میکروارگانیسم‌های گوسفند در جیره حاوی 6/0 میلی‌گرم نانوسلنیوم بیشترین مقدار بود و برای تمام سطوح بیشتر از بز بود (05/0>p). قابلیت هضم ماده خشک و ndf توسط باکتری‌های شکمبه گوسفند بیشتر از بز بود، بلعکس قابلیت هضم این مواد مغذی توسط قارچ های جدا شده از شکمبه بز بیشتر از گوسفند بود. نتیجه‌گیری نهایی: بنابراین، استفاده از نانوسلنیوم باعث بهبود هضم و تخمیر مواد مغذی توسط کل میکروارگانیسم‌ها و باکتری‌های شکمبه گوسفند و بز شد.