اثرات جایگزینی جو با انواع ذرت فرآوری‌شده بر عملکرد، تخمیر شکمبه‌ای و سودآوری در بره‌های نر افشار

زمینه مطالعاتی: در پرواربندی گوسفند، جو به‌عنوان یک غله بومی تنها منبع تامین نشاسته در جیره است؛ اما با توجه به سریع التجزیه بودن نشاسته جو در شکمبه که موجب کاهش ph و بروز اسیدوز و درنتیجه، افت عملکرد دام می شود، جایگزینی این غله با غلات دیگری همانند ذرت که سرعت تجزیه پایین‌ تری دارد، مفید به نظر می رسد. هدف: در این مطالعه اثر جایگزینی جو با انواع ذرت فرآوری شده بر عملکرد، قابلیت هضم خوراک، متابولیت های شکمبه، کیفیت لاشه و سودآوری اقتصادی بره های نر پرواری مورد بررسی قرار گرفت. روش کار: آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار شامل: جیره شاهد (100 درصد جو)، 2 50:50 جو و ذرت آسیاب شده، 3 100 درصد ذرت آسیاب شده، 4 50:50 جو و ذرت ورقه شده با بخار، 5 100درصد ذرت ورقه شده با بخار، 6 50:50 جو و ذرت پلت شده، 7 100 درصد ذرت پلت شده انجام شد. به هر تیمار 5 تکرار تعلق گرفت و در کل، 35 راس بره به مدت 84 روز مورد آزمایش قرار گرفتند. نتایج: مقایسات مستقل نشان داد که در دوره های 14، 28، 42 و 56 روزگی تمام تیمارها وزن بالاتری نسبت به تیمار شاهد داشتند (0.05>p ). در کل دوره بیشترین میزان ضریب تبدیل غذایی با مقدار 8.62 مربوط به تیمار شاهد و کمترین میزان آن با مقدار 6.22 مربوط به تیمار50% ذرت آسیاب شده بود. تیمار 100 درصد ذرت پلت شده و تیمار شاهد با میانگین 1.79 و 1.52 به ترتیب، بیشترین و کمترین مقدار مصرف ماده خشک را داشتند (0.05>p). همچنین، تیمارها اثری بر وزن لاشه و قابلیت هضم ماده خشک نداشتند، ولی وزن دنبه و نسبت وزن دنبه به لاشه در تیمار 100% ذرت آسیاب شده بیشترین مقدار بود (0.05>p ). علاوه بر این، طبق نتایج تحلیل اقتصادی، جیره 100 درصد ذرت آسیاب شده بیشترین میزان تاثیر نسبی بر سودآوری را داشت. نتیجه گیری نهایی: نتایج این مطالعه مشخص کرد که استفاده از ذرت در جیره یا جایگزینی 50 درصد از جو با ذرت،  می تواند عملکرد رشد و سودآوری بره پرواری را بهبود دهد. همچنین، ذرت پلت شده در بین  جیره‌های حاوی ذرت، می تواند افزایش وزن و ماده خشک مصرفی بیشتری ایجاد نماید.