اثرات سطوح مختلف آنتی‌اکسیدان کورکومین در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر کیفیت اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد یخ‌گشایی

زمینه مطالعاتی :آسیب غشایی به عنوان یکی از دلایل کاهش تحرک و باروری اسپرم خروس مطرح می باشد. تاکنون آنتی اکسیدان های مختلفی جهت کاهش یا جلوگیری از آسیب های غشایی در حین انجماد مورد استفاده قرار گرفته است. هدف: این پژوهش به منظور بررسی اثرات افزودن سطوح مختلف کورکومین (100، 200 و 300 میکرومولار) در رقیق کننده اصلاح شده بلتسویل بر فراسنجه های کیفی اسپرم خروس بعد از یخ گشایی انجام گرفت. روش کار: اسپرم گیری سه بار در هفته از طریق مالش پشتی شکمی، از 8 خروس بالغ نژاد راس صورت گرفت. نمونه ها پس از ارزیابی اولیه با هم مخلوط شده سپس تیمارهای مختلف اعمال گردید. سردسازی به مدت سه ساعت در دمای 5 درجه سانتی گراد انجام شد. درصد تحرک کل، تحرک پیش رونده و فراسنجه های حرکتی اسپرم با استفاده از سیستم آنالیز کامپیوتری اسپرم  casa و زنده‌مانی و یکپارچگی غشاء با استفاده از روش رنگ آمیزی ائوزین نیگروزین و آزمون هاست و میزان اسپرم‌های نابهنجار با استفاده از محیط هانکوک بعد از یخ گشایی اندازه گیری شدند. نتایج: کورکومین در سطح 200 میکرومولار از لحاظ تحرک کل و تحرک پیش رونده توانست بهترین عملکرد را در بین سایر سطوح کورکومین و گروه کنترل داشته باشد و تفاوت معنی داری بین تیمارها مشاهده شد (0.05>p). غلظت 200 میکرومولار کورکومین توانست زنده مانی اسپرم را بهبود بخشد (0.05>p). کورکومین در  غلظت 300 میکرومولار بیشترین سلامت غشاء و کمترین ناهنجاری ها را نسبت به بقیه تیمارها داشت و با گروه کنترل تفاوت معنی داری نشان داد (0.05>p). نتیجه گیری نهایی: مطالعه حاضر نشان داد افزودن کوروکومین در غلظت 200 میکرومولار می تواند از نظر زنده مانی و فراسنجه های تحرک، اثرات مطلوبی بر اسپرم خروس بعد از فرآیند انجماد یخ گشایی داشته باشد.