عملکرد اقتصادی جیره‌های فرموله شده با سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه در جوجه‌های گوشتی

زمینه مطالعاتی: خوراک مصرفی جوجه های گوشتی هم از لحاظ بهبود عملکرد و هم از لحاظ کاهش هزینه های تولید  فاکتور بسیار مهمی در صنعت طیور می باشد. هدف: این مطالعه به منظور ارزیابی جیره های حاوی سطوح مختلف انرژی و اسیدهای آمینه بر عملکرد و ارزش اقتصادی جوجه های گوشتی انجام شد. روش کار: تعداد 1440 قطعه جوجه گوشتی 11 روزه  سویه راس 308 به صورت فاکتوریل در قالب یک طرح کاملاً تصادفی با 12 تیمار که شامل 3 سطح انرژی (100، 95 و 90٪ احتیاجات توصیه شده راس) و 4 سطح پروتئین و اسیدهای آمینه ضروری (100،105، 95 و 90٪ احتیاجات) استفاده شد. نتایج: بررسی اثرات اصلی نشان داد که استفاده از سطوح مختلف انرژی، تاثیر معنی داری بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه ها نداشت، در حالی که سطح 90٪ انرژی در جیره، باعث کاهش معنی دار هزینه خوراک به ازای واحد وزن زنده شد. استفاده از سطح 90٪ اسیدهای آمینه به عنوان اثر اصلی در جیره باعث کاهش معنی دار در افزایش وزن روزانه و هزینه خوراک گردید. در رابطه با اثرات متقابل انرژی و اسیدهای آمینه، جوجه های تغذیه شده با جیره های حاوی سطوح 100٪ انرژی و 95٪ اسیدهای آمینه، 95% انرژی و 100% اسیدآمینه و همچنین 95 و 90٪ انرژی و 105٪ اسیدهای آمینه بیشترین افزایش وزن روزانه بدن را دارا بودند. کمترین افزایش وزن بدن و همچنین کمترین هزینه خوراک، مربوط به تیمار دارای سطح 90٪ انرژی و اسیدهای آمینه بود. بین جیره های حاوی 95٪ انرژی و 90٪ اسیدهای آمینه و جیره استاندارد از لحاظ عملکردی اختلاف معنی داری مشاهده نشد. در صورتی که استفاده از جیره با سطوح 95٪ انرژی و 90٪ اسیدآمینه، باعث کاهش معنی دار هزینه خوراک گردید. نتیجه گیری نهایی: به طور کلی می توان بیان کرد که استفاده از سطح 95٪ انرژی به همراه سطح 90٪ اسیدهای آمینه، در جیره جوجه های گوشتی از سویی بهترین عملکرد را به دنبال داشت و از سوی دیگر باعث کاهش نسبی در هزینه خوراک گردید.